مرگ، فرجام کار است

رمان «مرگ، فرجام کار است» اثر آگاتا کریستی، یکی از متفاوت‌ترین آثار این نویسنده مشهور است، زیرا برخلاف بیشتر داستان‌های او که در فضای مدرن یا نیمه‌مدرن می‌گذرند، این رمان در مصر باستان، حدود ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، روایت می‌شود. این کتاب نخستین‌بار در سال ۱۹۴۴ منتشر شد و کریستی برای نگارش آن از دانسته‌های شوهرش، ماکس مالوان، که باستان‌شناس بود، بهره گرفت. داستان در شهر تبس اتفاق می‌افتد و برخلاف اغلب آثار کریستی، خبری از کارآگاه‌های مشهور او مانند پوآرو یا خانم مارپل نیست. فضای داستان تلفیقی از رمز و راز تاریخی با سبک کلاسیک معمای قتل است که امضای کریستی را با خود دارد.
ماجرای رمان درباره خانواده‌ای مصری است که با ورود یک زن جوان به نام نوفررت، که معشوقه سرپرست خانواده، ایم‌هوتپ، می‌شود، دچار آشوب می‌گردد. این زن زیبا و جاه‌طلب حسادت و خصومت میان اعضای خانواده را برمی‌انگیزد و تنش‌های پنهان را به سطح می‌آورد. داستان از زاویه دید رِنِیسِن، دختر ایم‌هوتپ، روایت می‌شود؛ زنی که برخلاف عرف زمانه، مستقل و دارای روحیه قوی است. وقتی مرگ‌های پیاپی و مرموز در خانه اتفاق می‌افتد، خواننده وارد یک بازی روان‌شناختی و معمایی می‌شود که در آن طمع، حسادت، خشم و انتقام نقش پررنگی دارند.
کریستی در این رمان موفق شده است فضایی باورپذیر از مصر باستان بسازد، با تمام جزییات مربوط به فرهنگ، باورها و سبک زندگی آن دوران، و درعین‌حال همان حس تعلیق و کشف قاتل را که همیشه در آثارش وجود دارد، حفظ کند. پایان داستان به‌طور ناگهانی اما منطقی، هویت قاتل را آشکار می‌کند و همچنان همان طعم خاص داستان‌های کلاسیک کریستی را دارد، با این تفاوت که در بستری تاریخی رخ می‌دهد. این کتاب علاوه بر ارزش ادبی و سرگرم‌کننده بودن، نمونه‌ای از خلاقیت نویسنده در ترکیب ژانر جنایی با رمان تاریخی است، و همین ویژگی باعث شده در میان دوستداران آثار او جایگاه ویژه‌ای پیدا کند.