پلاتونوف دیوانه

نمایشنامه «پلاتونف» اثر آنتوان چخوف یکی از آثار نوجوانی و نخستین گام‌های نمایشی اوست که در حدود سال ۱۸۷۸، هنگامی که هنوز دانشجوی پزشکی بود، نوشته شد اما در دوران حیاتش هرگز منتشر یا اجرا نشد. این نمایشنامه بدون نام باقی ماند—او آن را با عنوان‌های موقت «بدون پدرانگی» (Fatherlessness) یا «نمایشی بدون عنوان» (A Play Without a Title) می‌شناسند—و بعدها به‌طور غیررسمی با نام «پلاتونف» منتشر شد.
داستان درباره معلم جوانی به نام میخائیل پلاتونف است؛ مردی ۲۷ ساله، آگاه اما سرخورده که در جامعه‌ای بی‌ارزش زندگی می‌کند، با این حال خود را نیز بخشی از همان جامعه می‌داند. او در عین تیزهوشی و قابلیت فکری، مردی ناتوان و بدون اراده است؛ شخصیتی که زندگی خود را اتلاف کرده و در عین تصور برتری نتوانسته مسیر درستی انتخاب کند. در این نمایشنامه، پلاتونف درگیر مثلث عشقی با دارنده زمین آرنیا پتروونا، سانفلس‌نستر شوهرزاده‌اش سوفیا و یکی از همکاران زن خود می‌شود...
نمایشنامه بلند و پیچیده است—گاهی گفته می‌شود اگر کامل اجرا شود حدود شش ساعت طول می‌کشد—و به همین دلیل برای اجرا سخت است. با این حال، به‌عنوان اثری اولیه، گنجینه‌ای از امکانات داستان‌پردازی، شخصیت‌پردازی و تم‌های ادبی است که چخوف بعدها در آثار بزرگ‌ترش به شکوفایی رساند.
در قرن بیستم این نمایشنامه چندین بار به‌شکلی تا حدی کوتاه‌شده اجرا شد. در سال ۱۹۸۴، مایکل فرین نسخه‌ای اقتباسی با عنوان «عسل وحشی» (Wild Honey) ارائه داد که در رویال نشنال تئاتر لندن اجرا شد و چندین جایزه اُلیویه را کسب کرد. همچنین، نسخه‌های کامل یا ویرایش‌شده‌ای در روسیه و نقاط دیگر جهان اجرا شده‌اند.