شب بی پایان

رمان «شب بی‌پایان» نوشته آگاتا کریستی در سال ۱۹۶۷ منتشر شد و از جمله آثاری است که با فضای مرموز، روان‌شناسانه و کمتر کلیشه‌ای نسبت به سایر آثار کلاسیک جنایی او شناخته می‌شود. داستان توسط یک راوی به نام مایکل راجرز روایت می‌شود؛ مرد جوانی با رویاهای بزرگ و وضعیت مالی نه‌چندان خوب که با دختری ثروتمند و مرموز به نام الی آشنا می‌شود. آن‌ها زمینی قدیمی به نام «Gypsy's Acre» را می‌خرند تا خانه‌ای رویایی بسازند، اما فضای اسرارآمیز زمین، پیش‌گویی‌های یک زن کولی و وقایع غیرمنتظره به‌تدریج زندگی آن‌ها را دگرگون می‌کند.
این کتاب بیشتر به روان انسان‌ها می‌پردازد تا کارآگاه‌بازی‌های معمول، و با لحنی آرام و تدریجی، خواننده را وارد دنیایی پر از راز، سوءظن، عشق، طمع و فریب می‌کند. پایان داستان یکی از شوک‌آورترین و غیرمنتظره‌ترین پیچش‌های داستانی در میان آثار کریستی است و به همین دلیل از سوی برخی منتقدان به عنوان یکی از تاریک‌ترین و روان‌شناختی‌ترین آثار او شناخته شده است. در این اثر خبری از هرکول پوآرو یا خانم مارپل نیست و بیشتر تمرکز بر روایت اول‌شخص و فضای ذهنی و روانی شخصیت‌هاست. «شب بی‌پایان» به خاطر ساختار متفاوتش، در مقایسه با دیگر کتاب‌های کریستی، توجه منتقدان ادبی را نیز جلب کرده و بارها مورد اقتباس سینمایی و تلویزیونی قرار گرفته است.