هوس بهاری

هوس بهاری رمانی‌ست از تنسی ویلیامز که در شهری کوچک در جنوب آمریکا در دهه ۱۹۳۰ می‌گذرد. داستان درباره‌ی دختری جوان و زیبا به نام هَوِنلی است که بین دو انتخاب احساسی و اجتماعی قرار گرفته: از یک سو پسری شورشی و بی‌پروا که او را از صمیم قلب دوست دارد، و از سوی دیگر مردی تحصیل‌کرده و ثروتمند که خانواده‌اش او را گزینه‌ای «مناسب» برای ازدواج می‌دانند. هَوِنلی در کشاکش میان میل شخصی، شور جوانی، فشارهای طبقاتی، و انتظارات خانواده‌اش گرفتار شده، و همین درگیری‌ها، پایه‌ی اصلی تنش‌های داستان را شکل می‌دهد.
داستان به زیبایی نشان می‌دهد که چطور عشق، جاه‌طلبی، میل جنسی، و نقش‌های اجتماعی می‌توانند سرنوشت یک انسان را به چالش بکشند. فضای داستان گرم، مرطوب، و پُر از هیجان سرکوب‌شده است مثل بهاری که در آن می‌گذرد. «هوس بهاری» ترکیبی از درام روان‌شناختی و نقد اجتماعی است که بدون کلیشه‌سازی، شخصیت‌هایی زنده و چندبعدی خلق می‌کند.