هوس بهاری

رمان هوس بهاری با نام اصلی The Roman Spring of Mrs. Stone نوشته تنسی ویلیامز، اثری کوتاه و روان‌شناختی است که برای نخستین‌بار در سال ۱۹۵۰ منتشر شد. داستان حول محور زنی بیوه و آمریکایی به نام کارن استون می‌گردد که پس از مرگ شوهرش که یک بازیگر برجسته تئاتر بوده، به رم سفر می‌کند تا از زندگی سابق خود فاصله بگیرد. او که زمانی زنی زیبا و پرنفوذ در صحنه نمایش بوده حالا در مواجهه با پیری، تنهایی و بی‌هدفی دچار نوعی بحران وجودی می‌شود. در رم با مردان جوانی آشنا می‌شود که به دنبال منافع شخصی و مالی هستند و به تدریج وارد رابطه‌ای با یکی از آن‌ها می‌شود، رابطه‌ای که میان وابستگی عاطفی و بهره‌کشی متقابل در نوسان است. ویلیامز در این اثر که لحنی متفاوت از نمایشنامه‌های پرتنش او دارد، با نثری دقیق و نگاه روان‌شناسانه تجربه از‌دست‌رفتن قدرت، زیبایی، و کنترل را از دیدگاه زنی در آستانه فروپاشی ترسیم می‌کند. این رمان به‌نوعی بازتاب دغدغه‌های همیشگی نویسنده درباره انزوا، فروپاشی هویت و ناپایداری روابط انسانی است. اثر مذکور بعدها دستمایه اقتباس سینمایی قرار گرفت که در سال ۱۹۶۱ ساخته شد و ویوین لی نقش اصلی را ایفا کرد.