افسانه های دری

از مقدمه ناشر:
افسانه ها صورت نمادین تاریخ حیات و اندیشه بشری محسوب می شوند. این تاریخ را دبیران کارآمد و فاضل ادیبان برجسته و مورخان زیر دست، به رشته تحریر در نمی آورند، در واقع صورتی تحریری ندارند همچنین متعلق به قومی خاص نیستند، بلکه در سینه نسلها طی قرون و اعصار به شکلهای گوناگون در می آیند. از قومی به قومی دیگر منتقل می شوند، مرزها را در می نوردند و نزد قومی تازه هریت می یابند و همیشه حیات خویش را با حیات پرفراز و نشیب زندگی راویان که صورت نمادین انسانهای اجتماع محسوب می شوند - هماهنگ می کنند.
راویان این آرزوهای پنهانی و تاریخهای نانوشته توده های مردمند با همان سادگی زندگی و درشتناکی مصایب حیات بشری روایت می شوند. راویان این افسانه های بسیار دل انگیز و پایدار که بیانگر آرزوها و آرمانهای مردمند عموماً درس نخوانده اند و سواد کافی ندارند و اگر هم سوادی داشته باشند با علم و دانش دبیران، مورخان و ادیبان قابل
قیاس نیست.
بن مایه بسیاری از شاهکارها و آثار شناخته شده و برجسته تاریخ ادب و هنر جهان، از همین صورتهای بی پیرایه و ساده روایتها و نقلها و سرگذشتها نشئت گرفته است. اما به اعتباری دیگر، افسانه ها جداً روایت سرگذشت اقوامند و هویت خاصی دارند؛ همین کارکرد دوگانه است که افسانه ها را شایسته اعتنا و تعمق می نماید.
برخلاف قصه هایی که ادیبان و قصه نویسان رسمی روایت می کنند - و عموماً طبقات برگزیده اجتماع هستند - افسانه ها روایت حیات اجتماعی کل جامعه اند...