آوار شب

سخنی چند با خواننده:
این نوشته را که میخوانید، تاریخ نیست. من با تاریخ میانه چندانی ندارم. هرگاه به تاریخ می اندیشم قیافه موجود مذکر منزوی در نظرم مجسم می شود که اگر دروغ نیافت، به راست متوسل می شود و تصویر خون آلودی که رنگ قرمز در آن تنها یگانه رنگ است. از این نوشته رعایت تسلسل تاریخی را انتظار نداشته باشید. آنچه من خواسته ام بگویم جریان مسلسل وقایع است. حوادث از نظر من مهم بوده اند. باید این حوادث طی اتفاقهای داستانی بیان می شدند. اگر حادثه ای در جای خود قرار ندارد یا فاجعه ای در روز معینش بیان نشده باشد، این تقدم و تاخر تقاضای سلسله زنجیری حوادث داستانی و ایجاب روند علّی درونمایه داستان بوده است...