اسفندیاری دیگر

خوانده ارجمند
این چند سطری است که بیاد استاد بزرگ بی مانند ذبیح بهروز، در دو بخش گردآورده و نوشته ام. کوشیده ام که در بخش نخست، استاد را چنانکه شناخته ام و در بخش دیگر نمونه هایی از آثار جاویدانش، هر قدر مختصرتر معرفی کنم و نشان دهم.
هر عیبی و نقصی در این دفتر باشد، از نادانی و ناتوانی و آشفتگی و پریشان فکری این نویسنده ناچیز است که بی گمان:
هر چه هست از قامت ناساز بی اندام ماست
ورنه تشریف تو بر بالای کس کوتاه نیست
با شرمساری پوزش میخواهم، و با این امید که این چند سطر پراکنده، آغازی باشد برای جستجوها و بحث های دیگر
و بیشتر در این راه.
تهران - بهمن ۱۳۵۰ - اکبر آزاد