فرهنگ توصیفی اصطلاحات عروض

از مقدمه کتاب:
دهه های پایانی قرن بیستم، روزگار انتزاع و تفکیک علوم و فنون و بالمآل دوران تخصصهاست. زندگی ماشینی و پردغدغه امروز چنان آدمی را به اسارت گرفته و در لا‌به‌لای چرخ دنده های خود گرفتار کرده، که دیگر چندان مجالی در جهت مطالعات عمیق و پردامنه و همه جانبه برای او باقی نگذارده است. این گونه تحقیقات ریشه ای، هم شوقِ سرشار می طلبد و هم فرصت فراوان. از این رو نسل معاصر که کمتر چنین سرمایه هایی را در اختیار دارد برای برآوردن نیازهای علمی و تخصصی خویش، به جستجوی در دسترس ترین و سهل ترین وسیله هاست که با صرف وقت کمتر، بیشترین بهره ها را برگیرد. در دنیای علم و فن و تکنیک فرهنگهای گوناگون تخصصی به همین منظور پا به عرصه وجود گذاشته است و اقبال روز افزون جوامع به این گونه فرهنگها و دایره المعارفها ، انگیزه هایی از این دست دارد. ادبیات پهناور و گسترده زبان فارسی نیز از دایره این پندار بیرون نیست. بنابراین تدوین و تدارک هر نوع فرهنگ تخصصی در این زمینه منطقی و ضرور می نماید. از آن میان جای «فرهنگ اصطلاحات عروض خالی می بود و همتی ولو اندک را طلب می کرد. امید می رود کتاب حاضر بتواند بخشی از این جای خالی را پر کند.
کتبتُ قِصَّهٌ شَوْقی وَمِدْمَعِی باکی
اصولاً عروض علمی است که بر آن ستم رفته است. در یکصد ساله اخیر گروهی بر آن تاخته و خرده ها گرفته و چنین نشان داده اند که عروض سنتی، دانشی غامض و بغرنج و بی فایده است. این قضاوتهای شتابزده و غیر منصفانه در حالی بوده که ما از دیرباز علوم دیر فهم و مشکلتر از عروض بسیار داشته ایم که همه به پایمردی و همت علمای متقدّم به سامان رسیده است. الا این که در مورد عروض سنتی سعی شده پویندگان را از فراگیری این علم دلسرد سازند و در تقابل با آن عروض جدید را در شکلهای مختلف عرضه کنند و شگفت آن که معلوم نیست به چه اعتباری نام «عروض علمی» بر آن نهاده اند...