انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک - کتاب ۲

برگرفته از مقدمه کتاب:
پس از شهادت آیت الله سید مصطفی خمینی (۱۳۵۶/۸/۱) فضای سیاسی ایران شاهد حوادثی بود که در دو دهه چهل و پنجاه تجربه ای بی نظیر به شمار می آمد. اول این که سخنرانیهای فراوانی در بزرگداشت شخصیت این شهید برپا شد. تعدد این سخنرانیها به همراه محتوای سیاسی آنها نه تنها پهنه ایران بلکه کشورهای همسایه و بسیاری از محافل دانشجویی در اروپا، آمریکا و آسیا را در برگرفت. دوم این که در این مجالس تنها به گرامیداشت آیت الله سید مصطفی خمینی بسنده نشد، بلکه نام امام خمینی (ره) که سالها زندانی سینه ها و گلوها شده بود بر زبان آمد و بالاتر از آن وعاظ و خطبای این مراسم خواستهایی مطرح کردند که پیش از آن بیانش مستوجب گرفتاری و مجازات سخت بود. بازگشت امام خمینی از تبعید، آزادی زندانیان سیاسی، آزادی قلم، بیان و مطبوعات و ... هر چند محمدرضا پهلوی خود را ملزم به رعایت آنچه که فضای باز سیاسی نامیده شده بود میدید، با این حال تعداد قابل توجهی از روحانیان پس از این سخنرانیها دستگیر و تبعید شدند. از این زمان، چرخه مبارزه با رژیم پهلوی گردشی معلوم یافت و میتوان حدس زد چنانچه حادثه تازه ای روی نمیداد این چرخه همچنان علیه عمر رژیم شاه به گردش خود ادامه میداد. اما رویدادی که در دی ماه ۱۳۵۶، هشتاد روز پس از شهادت آیت الله سید مصطفی خمینی در شهر قم رخ نمود، به فروپاشی سلطنت سرعتی فوق العاده داد. این حادثه همانا کشتار طلاب و مردم این شهر بود که نسبت به چاپ مقاله ای موهن در روزنامه اطلاعات (۵۶/۱۰/۱۷) اعتراض کرده بودند. پیش بینی سقوط رژیم شاه پس از این حادثه اول بار در پیامی که حضرت امام خمینی به مناسبت کشتار ۱۹ دی قم نوشتند، صورت گرفت...