خانم سرگرد باربارا: نمایشنامه

پرده اول:
روزی است در ماه ژانویه ۱۹۰۶. پس از صرف ناهار در کتابخانه منزل بانو بریتو مارت آندر شافت در خیابان ویلتون کرسنت. کاناپه بزرگ و راحتی در وسط اطاق است که رویه چرمی تیره ای دارد. کاناپه در حال حاضر خالی است اما اگر کسی روی آن بنشیند میز تحریر بانو بریتو مارت که وی اکنون در کنارش نشسته و سرگرم تحریر است طرف راست او قرار خواهد گرفت و میز تحریری کوچک تر هم پشت سر بانو بریتو مارت در سمت چپ او. درب اطاق، پشت سر این ناظر در جهت بانو بریتو مارت و پنجره ای هم که زیر آن نشستنگاهی تعبیه شده، دقیقاً در سمت چپ او خواهد بود. نزدیک پنجره یک صندلی راحتی گذاشته اند. بانو بریتو مارت زنی است حدوداً پنجاه ساله، خوش لباس و در عین حال بی اعتنا به موضوع لباس خود، با اصل و نسب است و تربیت شده و هیچ پروائی از اعلان این خصائل ندارد رفتار و کردارش مطبوع است، اما صراحت لهجه اش در گفتگو آزار می دهد و نیز هیچ اعتنایی به نظرات مخاطبان خود ندارد! رفتار و کردارش مطبوع است: صمیمی است و در عین حال، تا آخرین درجه تحمل افراد، امر و نهی می کند چون و چرا نمی پذیرد و احساساتش سریعاً به اوج می رسد، و در یک کلمه ایشان نمونه یک مدیره مادر سالار طبقه اشراف است...