کیهان بچه ها - شماره ۷۱۱ - آبان ۱۳۴۹

بله بله درست می‌فرمائید. پول روزانه‌ی من در کودکی یک ریال بود و ما در محله‌یی خارج از شهر زندگی می‌کردیم که فقط یک بقالی داشت و این بقالی تمام مایحتاج اهالی کم شمار محل را از نفت و حبوبات و میوه‌جات گرفته تا سیگار و روزنامه و مجله‌ تامین می‌کرد. به محض اینکه این سکه‌ی یک ریالی را از مادر خدابیامرزم می‌گرفتم دوان دوان به سوی آن بقالی می‌‌دویدم و این یک ریال را به آن بقال خدابیامرز می‌دادم و می‌گفتم آقا این را بگیرید. چهار ریال دیگر می‌ماند... و فردای آن روز نیز یک ریال دیگر می‌دادم و می‌گفتم حالا سه ریال دیگر می‌ماند تا ... سرانجام پنج ریال قیمت مجله کامل می‌شد. بعد هم انتظار تا مجله چاپ و منتشر شود. وای وای مجله‌ی کیهان‌بچه‌های نو چه بوی خوبی می‌داد! کارتون رنگی فلیکس در پشت جلد مجله چه قشنگ بود. کارتون وایکینگ .. و داستان‌های زیبا! خدا بیامرزد تو را جناب عباس یمینی شریف!