شریعتی و ساواک

با سلام . جناب آقای سیاوش ۱۱۰ . اگر درخاطر شما باشد چند هفته قبل ٬ از طریق سیستم پیام خصوصی کتابناک ٬ مباحثی با یکدیگر ٬ در امور اساسی اسلامی ومذهب و نیز مسائل اجتماعی روز داشتیم و هریک به طریقی سعی در کمک و راهنمایی دیگری با رعایت اصل احترام و ادب در کلام داشتیم و حتی گاهی این پیام ها جنبه پند و نصیحت هم داشت که بسیار هم خوب است چون بشر هیچگاه از این موضوع بی نیاز نیست و پیوسته احتمال خطا و اشتباه در افکار و اندیشه ها.و در اعمال او می رود و مهم این است که خود او این مطلب را بداند و در صدد اصلاح آنها باشد . یادم هست شما نوشتید که حاصل ۱۵ سال تحقیقات در امور اسلامی را در اختیار می گذارید و در جایی از پیام های تان فرمودید خداوند من و شما را به راه راست هدایت فرماید . انشاءالله

وقتی که در صحنه حق و باطل نیستی ، هر
جا که میخواهی باش
چه به نماز ایستاده باشی ، چه به شراب
نشسته باشی
هر دو یکیست
در هر دو حالت ، یزیدی هستی
شهید همیشه زنده
دکتر علی شریعتی

از سوی پناهیان مطرح شد: حرف های عجیب و غریب علیه شریعتی
بازتاب - حجت الاسلام پناهیان اخیرا در سخنانی گفته است:
به یکی از علما خواب یکی از شهدای روحانی را می بینند. از او پرسیده بودند فلانی آن دو دوست دیگه ات که همیشه با هم بودید و شهید شدند کجا هستند؟ شهید روحانی می گوید یکی شان پیش من است اما دیگری، پیش ما نیست خیلی مرتبه اش بالاست، ما به آن نمی رسیم!
آن وقتی دلیل این تفاوت مرتبه را می پرسد، آن شهید می گوید نمی توانم بگویم...
با اصرار زیاد آن عالم، شهید به او می گوید پس ابتدا باید این نمازی را که به تو می گویم بخوانی بعد...عالم از خواب بیدار می شود و آن نماز را می خواند و سپس می خوابد. آن شهید دوباره به خواب عالم می آید و می گوید: ما سه نفر قبل از انقلاب هم حجره بودیم. دوتایمان مدتی طرفدار افکار دکتر شریعتی بودیم، فقط حدود 2-3 ماه؛ بیشتر نه زود برگشتیم. اما آن دوستم که اکنون در مرتبه ای بسیار بالاتر است، طرفدار دکتر نبود... وقتی وارد این عالم شدیم... به ما گفتند فقط به خاطر همان چندماه بین عوالم تان فاصله ای به این زیادی افتاده است! وقتی هر چیزی را می ریزید تو ذهن تان، پس فردا این ها اذیت تان کرد، فقط خودت تان را شماتت کنید.

انسان وقتی می تواند امیدوار باشد که شرایط امروز ، بهتر از دیروز باشد
وقتی تورم لجام گسیخته هر ماه نسبت به ماه قبل ، بیشتر می شود
وقتی آلودگی هوا هر سال نسبت به سال قبل ، بیشتر می شود
وقتی مشکل خشکسالی هر سال بدتر می شود
وقتی آمار بیکاران و مجردین و معتادان ، سال به سال افزایش پیدا می کند ، امیدواری خوش خیالیست....
البته لعنت به هر کسی که بذر ناامیدی می پاشد . ناامیدی یعنی پایان کار یک ملت
ولی خوش خیالی هم باعث می شود همین راه کج را همچنان ادامه دهیم
تا ما نگرش و نوع نگاهمان به دنیا را عوض نکنیم ، همین آش است و همین کاسه
تغییر یا آنچه در ادبیات دینی به عنوان توبه از رفتار و کردار گذشته سفارش شده
و به نظر می رسد واجب ترین نوع توبه باید مختص مسیولین یک کشور باشد که تاثیر آنها به مراتب از من و شما بیشتر است .....

سلام . بعضی افراد در این سایت ، همیشه معترض و مخالف هستند و در دیدگاه هایشان بذر نا امیدی و یأس و دورویی را در بین کاربران سایت و حتی بازدید کنندگان غیر عضو سایت پراکنده می کنند و از زمین و زمان طلبکارند و حال آن که می دانیم چه بسا در زندگی شخصی خودشان در رفاه و راحتی هستند و در اینجا ادای مخالف را در می آورند و گاه پا را فراتر گذاشته به فحاشی و توهین و بی ادبی می پردازند . ما همه این ها را خوب می دانیم و به خواست خدا فریب این افراد پرمدعا و طلبکار در این سایت و در سایت ها و جاهای دیگر را نخواهیم خورد . ما بر خلاف نظر همه آن ها ، به خداوند بزرگ امیدواریم و با امید به او زمان های بعد و آینده را روشن تر و بهتر می بینیم و نه تیره و تاریک . به قول یک شاعر : پس چه باید کرد ای اقوام شرق - باز روشن می شود ایام شرق. . - و به گفته حافظ. - حافظ ار سیل فنا بنیاد هستی برکند - چون تو را نوح است کشتیبان غم مخور .

الان ما انقلاب کنیم یا نکنیم بلخره؟

پیشگاه اعلی‌حضرت همایون شاهنشاهی
فزایندگی تنگناها و نابسامانی‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور ، چنان دورنمای خطرناکی را در برابر دیدگان هر ایرانی قرار داده که امضاکنندگان زیر ، بنا بر وظیفه ملی و دینی در برابر خلق و خدا با توجه به اینکه در مقامات پارلمانی و قضائی و دولتی کشور ، کسی را که صاحب تشخیص و تصمیم بوده و مسئولیت و مأموریتی غیر از پیروی از «منویات ملوکانه» داشته باشد نمیشناسیم و در حالیکه تمام امور مملکت از طریق صدور فرمانها انجام میشود و انتخاب نمایندگان ملّت و انشاء قوانین و تأسیس حزب و حتی انقلاب در کف اقتدار شخص اعلیحضرت قرار دارد که همه اختیارات و افتخارها و سپاسها و بنابراین مسئولیتها را منحصر و متوجه به خود فرموده‌اند، این مشروحه را علیرغم خطرات سنگین تقدیم حضور مینمائیم.
در زمانی مبادرت به چنین اقدامی میشود که مملکت از هر طرف در لبه‌های پرتگاه قرار گرفته، همه جریانها به بُن‌بست کشیده، نیازمندیهای عمومی بخصوص خواروبار و مسکن با قیمتهای تصاعدی بی‌نظیر دچار نایابی گشته، کشاورزی و دامداری رو به نیستی گذارده، صنایع نوپای ملی و نیروهای انسانی در بحران و تزلزل افتاده، تراز بازرگانی کشور و نابرابری صادرات و واردات وحشت‌آور گردیده، نفت این میراث گرانبهای خدادادی بشدّت تبذیر شده، برنامه‌های عنوان شده اصلاح و انقلاب ناکام مانده و از همه بدتر نادیده گرفتن حقوق انسانی و آزادیهای فردی و اجتماعی و نقض اصول قانون اساسی همراه با خشونتهای پلیسی به حداکثر رسیده و رواج فساد و فحشا و تملق فضیلت بشری و اخلاق ملی را به تباهی کشانده‌است.
حاصل تمام این اوضاع، توأم با وعده‌ها و ادعاهای پایان ناپذیر و گزافه گوئیها و تبلیغات و تحمیل جشنها و تظاهرات، نارضائی و نومیدی عمومی و ترک وطن و خروج سرمایه‌ها و عصیان نسل جوان شده که عاشقانه داوطلب زندان و شکنجه و مرگ میگردند و دست بکارهائی میزنند که دستگاه حاکمه آنرا خرابکاری و خیانت و خود آنها فداکاری و شرافت مینامند.
این همه ناهنجاری در وضع زندگی ملی را ناگزیر باید مربوط به طرز مدیریت مملکت دانست، مدیریتی که بر خلاف نص صریح قانون اساسی و اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر جنبه فردی و استبدادی در آرایش نظام شاهنشاهی پیدا کرده‌است.
در حالیکه «نظام شاهنشاهی» خود برداشتی کلی از نهاد اجتماعی حکومت در پهنهٔ تاریخ ایران میباشد که با انقلاب مشروطیت دارای تعریف قانونی گردیده و در قانون اساسی و متمم آن حدود «حقوق سلطنت» بدون کوچکترین ابهامی تعیین و «قوای مملکت ناشی از ملّت» و «شخص پادشاه از مسئولیت مبری» شناخته شده‌است.
در روزگار کنونی و موقعیت جغرافیائی حساس کشور ما اداره امور چنان پیچیده گردیده که توفیق در آن تنها با استمداد از همکاری صمیمانه تمام نیروهای مردم در محیطی آزاد و قانونی و با احترام به شخصیت انسانها امکان‌پذیر میشود.
این مشروحه سرگشاده به مقامی تقدیم میگردد که چند سال پیش در دانشگاه هاروارد فرموده‌اند: «نتیجه تجاوز به آزادیهای فردی و عدم توجه به احتیاجات روحی انسانها ایجاد سرخوردگی است و افراد سرخورده راه منفی پیش میگیرند تا ارتباط خود را با همه مقررات و سنن اجتماعی قطع کنند و تنها وسیله رفع این سرخوردگیها احترام به شخصیت و آزادی افراد و ایمان به این حقیقت است که انسانها برده دولت نیستند و بلکه دولت خدمتگزار افراد مملکت است» و نیز به تازگی در مشهد مقدس اعلام فرموده‌اند: «رفع عیب به وسیله هفت‌تیر نمی‌شود و بلکه بوسیله جهاد اجتماعی میتوان علیه فساد مبارزه کرد».
بنابراین تنها راه باز گشت و رشد ایمان و شخصیت فردی و همکاری ملّی و خلاصی از تنگناها و دشواریهائی که آینده ایران را تهدید میکند ترک حکومت استبدادی، تمکین مطلق به اصول مشروطیت، احیای حقوق ملت، احترام واقعی به قانون اساسی و اعلامیه جهانی حقوق بشر، انصراف از حزب واحد، آزادی مطبوعات و اجتماعات، آزادی زندانیان و تبعید شدگان سیاسی و استقرار حکومتی است که متکی بر اکثریت نمایندگان منتخب از طرف ملّت باشد و خود را بر طبق قانون اساسی مسئول اداره مملکت بداند.
۲۲ خرداد ماه ۱۳۵۶
دکتر کریم سنجابی دکتر شاپور بختیار داریوش فروهر

مثل اینکه احتمالا یکی از دوستان پرداخت حقوقش در سر ماه مشروط به انتشار مطالب دیکته شده تخریبی علیه زنده یاد شریعتی در اینترنت است.
حتی در کوچه های جنوب مکزیک هم افراد این همه توهین به همدیگر نمی کنند

سالهاست که در فضای عمومی جامعه این سوال مطرح می شود که
چرا انقلاب کردید ؟
براستی وقتی دلار ۷ تومان است و رفاه نسبی و آزادی پوشش و مذهب وجود دارد ، مگر مرض داشتید که انقلاب کردید یا معترض شدید ؟
من در پاسخ به این سوال به قول معروف ، مهندسی معکوس می کنم و در پاسخ شما می پرسم :
فرض کنیم نظام و حکومت فعلی ، موفق شود دلار را برساند به مرز همان هفت تومان زمان شاه و حتی کمتر
فرض کنیم همین نظام از فردا صبح ، دیگر هیچ کاری به حجاب و پوشش خانم ها نداشته باشد
فرض کنیم تمام دزدها و اختلاس گران را دستگیر و اعدام کند
فرض کنیم ارزش پاسپورت ایران در دنیا بشود اول
فرض کنیم رفاه اجتماعی و قیمت گوشت و مرغ و مسکن و اجاره بها مثل زمان شاه شود
ولی :
- شما حق انتخاب نماینده دلخواه خود در مجلس را نداشته باشید و ما با انتصابات مواجه باشیم نه انتخابات
- نیروها و سازمان های امنیتی ، همچنان هر کسی که لب باز می کند را ببرند و شکنجه کنند
- هیچ خبری از رفراندوم و مراجعه به آرا عمومی نباشد
- صدا و سیما و مطبوعات و مدارس دربست در اختیار حکومت باقی بماند
- دزدی مقامات رده اول و خانواده آنها پیگیری نشود
- در تمام ادارات ، رشوه گیری حاکم باشد و کارمندان دولتی با کبر و نخوت با مردم برخورد کنند .
- اطراف شهرهای بزرگ ، حلبی آبادها و مراکز فحشا و فساد شود ...
- به اعتراضات سیاسی ، در دادگاههای نظامی و بصورت کاملا ظالمانه رسیدگی شود ...
- حکومت با توپ و تانک و مسلسل جنگی در برابر تظاهرات مردم بایستد نه با پلیس ضد شورش
سوال من اینجاست :
در این وضعیت ، آیا شما دوباره انقلاب نمی کنید ؟ ؟ ؟
اینها که نوشتم و بر شمردم ، وضعیتی بود که دقیقا در زمان شاه و در حکومت او وجود داشت و گوش شاه و اطرافیان او نیز بر حل و فصل آنها کر شده بود و مردم ، دقیقا به این خاطر بود که انقلاب کردند
ولی اینکه چرا بعد از انقلاب ، وضعیت ، بدتر شد علل دیگری دارد که در جای خود به آنها اشاره می کنم ....

اتفاقا دکتر شریعتی ، انسان آزاده ای بود و به آزادی بیان اعتقاد داشت نه توهین های به شریعتی را حذف کنید و نه پاسخ ها و توهین هایی که به موافقان شریعتی شد را
اجازه دهید دیگران نظرات دو طرف را بخوانند و خودشان سطح شعور آنها را بسنجند