شاهنامه آخر زمان

کتاب شاهنامه آخر زمان در وهله اول وضعیت جهان امروزی و ایران و مسلمانان را، با همه تغییرات زیستی و سیاسی و اخلاقی و معیشتی مردمانش، به زبانی شاعرانه به تصویر می‌کشد. در این راستا، موضوعات مختلفی از جمله وضعیت آشوبناک سیاسی جهان، تاریخ معاصر ایران، حوادث خاورمیانه و مسلمانان، ستمگری ها، جنگ، خونریزی های وحشیانه سال‌های اخیر، تحولات اقلیمی رنج‌آور و بلایای غیرمنتظره، اوضاع و احوال انسان‌های فقیر و فلاکت‌زده، به نظم درآمده است . در میانه کتاب ، سراینده با اشعاری امیدبخش و با لحنی حماسی ، ضمن اشاره به تاریخچه هایی از اندیشه‌های منجی‌باورانه در اعتقادات جهانی، ایرانی، مسیحی، مسلمان، قطعی بودن ظهور ابرمرد و ناجی آخر زمان را یادآوری و بیان می‌کند. در بخش بعدی کتاب ، حوادث و گرفتاری های ایران معاصر محور اصلی اشعار می‌شوند. در اینجا سراینده با بیانی تاریخی و اجتماعی - همراه با نوعی طنز تلخ - توصیفاتی آشکار از انقلاب، جنگ، وضعیت حاکمان، آقازاده‌ها، نوکیسه‌ها، نابرابری‌های اقتصادی و فقر و همه گرفتاری‌هایی دارد که آنها را نشانه‌های آخر زمان می‌داند. در ادامه ، سراینده به اندیشه آخر زمان بازمی‌گردد. در این مرتبه، با الهام از روایات شیعی چگونگی و شکوه جهانگیر حادثه اجتماعی ظهور را شرح می‌دهد. یک باب از کتاب نیز به توصیف شاعرانه تکاپوی سراسری ملت ایران از اقوام و مناطق و شهرهای مختلف اختصاص یافته است. باب آخر این مثنوی حماسی ، شکوه استقرار دستگاه دادورزی و عدل گستری و تازه شدن رسم دین‌داری جهانی را توصیف می‌کند.