ما صبر می کنیم

از متن کتاب:
صالح نگاه آشنای رضا را از آن طرف خیابان دید. از لابلای ماشین ها که با سرعت می گذشتند، رد شد. عرض خیابان را طی کرد و به رضا رسید. دستهای یکدیگر را به گرمی فشردند. تنها یک آن تبسمی از خوشحالی دیدار روی لبهایشان نشست و قیافه هاشان را خندان کرد که آن هم خیلی زود رنگ باخت. قیافه گرفته و پکر رضا، دل صالح را به درد آورد. دستش را به علامت سوال تکان داد و پرسید:
- چته رضا؟
غم توی صورت رضا گسترده تر شد و آهی کشید:
- دیگه میخواستی چه‌م باشه؟
- آخه چرا؟
رضا دستی به صورتش کشید. لبهایش را ورچید...