ماثر رحیمی - جلد ۳

نفوذ زبان فارسي در هند که از اواخر قرن نخست هجري با حمله مسلمانان ايراني براي فتح هند آغاز شده بود با استقرار سلسله هاي حکومتي فارسي زبان و ايراني در آنجا بيشتر شد و در دوره صفوي به نهايت رسيد. در اين دوره بسياري از هنرمندان و شاعران و نويسندگان ايراني به هند رفتند و در آنجا ساکن شدند و بسياري از هنديان نيز فارسي آموختند و بدين زبان آثاري پديد آوردند. عبدالباقي نهاوندي يکي از کساني است که در چهل سالگي به هند رفت و در آنجا مآثر رحيمي را که کتابي است در تاريخ و رجال هند تحرير کرد. در اين کتاب به طور ويژه آثار و اخبار عبدالرحيم خان خانان و ويژگي هاي شخصيتي و حسب و نسب وي، و خدمتکاران و دوستان و شاعران او معرفي شده است و به صورت فرعي مطالبي درباره پادشاهان گذشته-ي هند و نورالدين محمد جهانگير غازي و سلسله وي نيز وجود دارد.
کتاب‌ دارای‌ نثری‌ روان‌ و سلیس‌ است‌ و مؤلف‌ در تهیه‌ کتاب‌ از آثاری‌ همچون مطلع‌ السعدین‌، حبیب‌السیر، روضة‌الصّفا، تاریخ‌ گزیده‌، اکبر نامه‌، ظفرنامه‌، طبقات‌ اکبری‌ بهره‌ برده‌ است‌. کتاب‌ براساس‌ نسخه‌ای‌ که‌ به‌ رؤیت‌ و توشیح‌ مؤلف‌ رسیده‌ و دارای‌ اصلاحات‌ و حواشی‌ خود اوست‌، به‌ کوشش‌ محمد هدایت‌ حسین‌ به‌چاپ‌ رسیده‌ است‌.