کاشت، داشت و برداشت سنجد

میوه سنجد از زمانهای گذشته در سبد غذایی ایرانیان جا داشته و در اعیاد سنتی به آن توجهی خاص مبذول شده است. سنجد درختی است بومی آسیای غربی و از اروپا تا هیمالیا پراکنده شده است. در ایران نیز در نواحی استپی کشور به صورت خودرو یافت میشود. ویژگیهای زیستی طرح توسعه کشت درخت سنجد عبارت است از: کمترین میزانسرمایه گذاری، کمترین نیاز آب(یک سوم بادام دیم)، مقاومت کامل در برابر سرمازدگی، حاصلخیزکردن خاک بستر توسط ریشه درختان سنجد، رشد سریع.
درخت «سنجد » میتواند هیولای خشکسالی را عقب براند. بنابراین توسعه کاشت گیاه دارویی سنجد، به دلیل نیاز آبی کم در شرایط دیم، با کمترین هزینه نگهداری و برداشت موجب ایجاد اشتغال پایدار، افزایش درآمد کشاورزان و گسترش صنایع جنبی آن میشود. از ویژگیهای درخت سنجد، قابلیت ایجاد کمربند سبز بهعنوان بادشکن است. احداث بادشکنهای نواری چندمنظوره با گونه غالب سنجد پیرامون باغها، مزارع، مراتع، دیمزارها و دامداریها هم برای کشاورزان آورده اقتصادی دارد و هم از جابه جایی و فرسایش خاک آنها در اثر عوامل طبیعی و انسانی جلوگیری
میکند که ویژگی بسیار ارزندهای برای حفظ زیست بوم کشور است.