الاراجیف

بریده ای از مقدمه کتاب:
خطوط سیاهی که از جلوی چشمان تیزبین شما می گذرد، زاییده روح سرکش و متلاطم و پرورده طبعی زودرنج و حساس است که تاب تحمل نارواییها و توان نگریستن کج مداریها را نداشته، روحی که تارهای ظریف و ابریشمین آن باشاره ای زخمه ای ناموزون در خروش می آید و با مضرابی نوازشگر و ماهرانه، نغمه ای دلپذیر می سراید. نصیب شما از جمله ها و فرازهای این اوراق بیجان و سیاه، گاه شکرخند است و زمانی زهرخند.
زهرخند آن بر زشتی ها و نامردیها و شکرخند آن بر زیباییهای مستی آفرین است. نی وجود گوینده گه از نیشهای روح گداز در شکایت است و گاه از نوشهای دلنواز در حکایت...