به شیوه کیان فتوحی

کیان دهه سی سالگی‌اش را پشت سر میگذارد. در یک شرکت تهیه و مونتاژ فیلم کار می‌کند. گاهی فیلمبردار عروسی‌هاست و گاهی فیلم‌های غربی را برای پخش در ایران بی‌خطر می‌کند. در زندگی‌‌اش دست از پا خطا نکرده. با دختر همسایه‌شان که مادرش برایش خواستگاری کرده ازدواج کرده و حالا پسری پنج ساله به نام ماکان دارد. زندگی کیان از روزی تغییر می‌کند که او در جریان فیلم‌برداری در یکی از عروسی‌ها با دختری به نام ناهید آشنا می‌شود. اولین عدول کیان از زندگی چارچوب‌دار و خط‌کشی‌شده‌اش آغاز فوران دردناک سال‌ها سرکوب و تحمیق شدگی‌ست. زندگی بی سر و صدای کیان در جریان این رابطه به هم می‌ریزد و کیان آرام آرام در مقابل همه گذشته‌اش؛ مادرش، پدرش، زنش، رئیسش و حتی معشوقه جدیدش می‌شورد...
هادی معصوم دوست در رمانش تصویری از روابط انسانی پایتخت نشین‌ها ارائه می‌دهد. او در به تصویر کشیدن بغض‌ها و کینه‌ها، میل به شورش و فرار و تسلیم که زاییده خشونت روابط قدرتی آدم‌هاست موفق عمل می‌کند. علاوه براین معصوم دوست در جریان روایت زندگی آدم‌های داستانش به پاره‌ای از مسائل جامعه امروز ایران می‌پردازد؛ اختلاف طبقاتی را به خوبی نشان می‌دهد، به تغییر آرام درک و فهم رایج از مسئله جنسیت می‌پردازد، نیم نگاهی می‌اندازد به معنا و تعریف زن سنتی و زن مدرن و بالاخره در روایت داستانش جایگاه دشنام و کارکرد آن را در زندگی پایتخت‌نشینها به خوبی نشان می‌دهد. رمان در کنار نقاط قوتش که آن را خواندنی می‌کند نقاط ضعفی هم دارد. نویسنده در جمع و جور کردن پایان داستانش چندان موفق نیست. شخصیت‌های مرفه داستانش بیش از اندازه در چارچوب کلیشه‌های رایج مانده و شورش قهرمان داستانش گاهی به شدت باورنکردنی می‌شود. رمان معصوم دوست با وجود ضعف‌هایش به عنوان اثر یک نویسنده جوان قابل تقدیر است.