آنتونیو گرامشی

158 صفحه

گرامشی ماتریالیسم دیالکتیکی خام را که به تصور او توسط نظریه پرداز بلشویک، بوخارین، ارائه شده بود، رد کرد و کوشید تا آموزه ماتریالیسم تاریخی را دوباره صورت بندی کند؛ آن هم به گونه ای که هم تاثیر ایده هابز از تاریخ راه دهد و هم تاثیر اراده فردی انسان را لحاظ کند. این تاکید بر تاثیرات فکری و فرهنگی، و نه صرفا تاثیرات اقتصادی، گرامشی را قادر ساخت تا آموزه هژمونی خود را بپروراند، مفهومی که تبیین می کند چگونه نظام اجتماعی و اقتصادی خاصی، تسلط و نفوذش را حفظ کرده و طرفداران و حامیانش را نگه می دارد. گرامشی، برخلاف اکثر مارکسیست ها پی برد که حکمرانی طبقه ای بر طبقه دیگر، فقط به قدرت اقتصادی یا فیزیکی بستگی ندارد، بلکه به ترغیب و متقاعد کردن طبقه تحت حکومت به پذیرش نظام باورهای طبقه حاکم و سهیم شدن در ارزش های اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی آن ها نیز بستگی دارد.