خاطره

در ابتدای کتاب چنین می خوانیم:
مثلا میخواهید بگویید که گناه این ماجرا به گردن مینا و بهمن است؟
فقط مینا؟ فقط بهمن؟ فقط این دو نفر گناه کردند که باهم ساختند و به کلبه سعادت دوست هنرمند شما تاختند؟ و آنوقت خرمن زندگانی خود را هم به فنا سپردند. همین؟ دیگر هیچکس گناه ندارد؟
شما میخواهید بگویید آنکس که زنش را توی طبق اخلاص می گذارد و روی سرش می گیرد و توی کوچه و خیابان "حلوا حلوا" می کند و دنبه پروار را به گربه تعارف می کند و آتش را به دم پنبه می دهد هیچ گناه نمی کند؟
خطای مینا این است که چرا نسبت به شوهر مهربان و جوانمردش خیانت کرده و با دیگری گرم گرفته است. اینطور نیست؟ بهمن هم بد کرده که در دنیای دوستی قانون درستی را زیر پاگذاشته و در حق صمیمی ترین و محرم ترین کسانش نادرستی به کار برده است. این دو تا بد کرده اند. قبول دارم ولی اگر بگویید که شوهر مینا گناه کرده، هرگز قبول نخواهم کرد...