بین النهرین در روزگار خلفای راشدین

وضعیت اجتماعی و فرهنگی منطقه بین النهرین را در دوران خلافت ابوبکر تا علی (ع) بررسی می‌کند. هدف نویسنده از تألیف این اثر، آن است تا نشان دهد این منطقه چگونه پس از ورود اسلام و در اثر آموزه‌های ناب و فرهنگ دینی، دارای فرهنگ و تمدنی غنی شد، تا نسل امروز را با برکات علمی و اجتماعی اسلام آشنا ساخته و حقیقتِ پیام آسمانی آن را برایشان آشکار سازد. وی پس از توصیف وضعیت بین النهرین در آستانه ورود اسلام، به چگونگی برخورد فاتحان مسلمان با مردم منطقه پرداخته و چهره عدالت‌طلبانه‌ای از خلفای اسلامی ترسیم می‌نماید. از آنجا که مرکز خلافت اسلامی در دوران حضرت علیu به کوفه منتقل شد، بخش قابل توجهی از کتاب، به سیاست‌های ایشان در اداره و رونق ‌بخشیدن به آنجا اختصاص یافته است. چگونگی انتشار قرآن کریم در بین النهرین، ستیز امیرالمؤمنین با غُلات، جنگ صفین و فتنه خوارج، علت دشمنی با علی و نحوه شهادتش، از موضوعات مهم این بخش است.