بدون نام

بی نظیر بود.اولین کتابی بود که از مرحوم ابراهیمی خواندم .همون انگیزه ای شد که تمام کتاب های ایشان را بخونم.آخرین کتابی که از ایشان به چاپ رسید و خواندم کتاب بر جاده های آبی سرخ بود.بی نظیر بود.روحش شاد