رئاليسم و ضد رئاليسم در ادبيات
آدمهایی هستند که هیچوقت بزرگ نمی شوند . اولین شاخصه این آدمها این است که بزرگی را نمی فهمند . اولین درس بزرگی این است که خدمت دیگران را نفهمیم . دومین درس آن این است که زمان را درگذشته وحال وآینده درک نکنیم وسومین درس این است که یادمان برود
قباله تاریخ
تایخ ایران /تاریخ برشدن ها وفروشدن های تلخ است . کاش برشدن هایمان یرافرازانه ادامه پیدا می کرد