بدون نام

[quote]هنگامی که نوجوانی بیش نبودم ( سال های آخر ده 50) با نام رسول پرویزی در پیک نوجوانان آشنا شدم، قصه عینکم در همان شماره برای نمونه کار نویسنده آمده بود. سبک نویسندگی و نحوه داستان پردازی او بگونه ای بود که مرا وادار به جستجو برای یافتن

با سپاس، لطفاً جلد دوم را هم بگذارید.

به نظر من اگه مارگارت میچل خودش می خواست، پایان دیگری به کتاب می داد. از روی اسم کتاب همه چیز معلوم میشه" " بر باد رفته" یعنی همه چیز از دست رفته . ولی در هر حال کتاب بدی نبود ، فقط مسئله سانسور مطالب آدم را دلخور می کند.

بعد از اتمام کتاب ، نمی دانم چرا بد جوری یاد پیرمرد خنزر پنزری در بوف کور هدایت افتادم . بعد که کمی روی شخصیت ها فکر کردم دیدم شخصیت نویسنده همان پیرمرد خنزر پنزری - قلمساز و ستاره -الدوز- همان دختر اثیری- لکتاته است. بعد که روی ساختار د

هنگامی که نوجوانی بیش نبودم ( سال های آخر ده 50) با نام رسول پرویزی در پیک نوجوانان آشنا شدم، قصه عینکم در همان شماره برای نمونه کار نویسنده آمده بود. سبک نویسندگی و نحوه داستان پردازی او بگونه ای بود که مرا وادار به جستجو برای یافتن کل