بدون نام

اين كتاب از اون دسته كتاباييه كه مي‏تونه در عين سرگرم كنندگي مي‏تونه آموزنده باشه. با اين كه جزء دسته كتاباي مورد علاقه من قرار نمي‏گيره اما فكر مي‏كنم ارزش خوندن رو داشتاه باشه و به شما هم توصيه مي‏كنم كه اين كتاب رو يكبار هم كه شده مطالعه

روياي من در اوايل داستان كمي شبيه به داستان سيندرلاست و در اواخر داستان آدمو به ياد كتاب زخم خوردگان تقدير فهيمه رحيمي مي‏اندازه،البته نه كاملاَ. به نظر من تنها ارزش يكبار خوندن رو داره و جذابيت لازم براي جذب مخاطب در اون وجود نداره.