بدون نام

داستان بعضی مواقع جذاب بود اما در کل خیلی بهم ریخته و بی ربط بود. هی از این شاخه به اون شاخه می پرید. به نظرم هم تو قسمت هایی از داستانش تظاهرات مردم برای گرفتن حق شون رو مسخره کرده بود. اما بعدش اومده بود ازش طرفداری کرده بود. به نظرم دا

ادامه دیدگاه قبلی اما نباید از یاد برد که این رمان یکی از زیبا ترین داستان هاست و نیاز پایبند بودن هر انقلابی به قوانین اولیه و خواسته های مردم را خاطر نشان کرده و نتایج به اشتباه رفتن انقلاب را نشان می دهد. به نظرم باید مردمی که در

این کتاب یکی از بهترین کتاب هایی است که تا به امروز خواندم. به نظر من این کتاب نقد تند و در عین حال زیبایی به نظام شوروی است. برای اثبات این دیدگاه توجهتان را به بخش ها و شخصیت هایی از کتاب جلب می کنم: میجر پیر: که همان شخصیت لنین را