زمین و زمان
دوستان گرامی
من عضو جدیدم
پی یه شعر از نادر نادر پور میگردم :
پیران موسپید که بر تخته سنگ گور نام جگر خراش فرزند نبشته اند
خون گریه میکنند که در دوران تو ، آنرا دروده اند که هرگز نکشته اند...
کی میدونه این شعر تو کدوم کتاب آقای نادر