ناصرالدین صاحب الزمانی

(1309 هـ.خ)

دکتر محمدحسن ناصرالدین صاحب الزمانی فرزند شیخ ابراهیم صاحب الزمانی به سال ۱۳۰۹ دیده به جهان گشود. وی طی سالیان دهه چهل و پنجاه خورشیدی در دانشکده علوم معقول و منقول ( اللهیات و معارف اسلامی ) دانشگاه تهران به تدریس فلسفه غرب ، روان شناسی و علوم اجتماعی ( همراه با چهره هایی چون مرتضی مطهری و امیرحسین آریان پور ) اشتغال داشت. همچنین از اواخر دهه سی در رادیو به ایراد سخن رانی و پاسخ به پرسش ها و مشاوره روانی می پرداخت. تاکنون بیش از بیست اثر از وی به چاپ رسیده که از آن میان کتاب مشهور «خط سوم» ، در معرفی و واکاوی - تا حدودی روانی اجتماعی - افکار و احوال شمس تبریزی به چاپ بیست و چندم رسیده است. از دیگر آثار او می توان به «دیباچه ای بر رهبری» ، «آن سوی چهره ها» ، «خداوند دو کعبه» - در شناسایی سوروکین جامعه شناس شهیر روس - ، «جوانی پر رنج» و «اقتصاد بیمار کتاب» اشاره کرد. سبک نگارشی او جذاب و روان است و استفاده وی از علایم نگارشی و افکت های نوشتاری آثار او را بسی خوشخوان ساخته است؛ روش تحلیل او عمدتاً بر گرد تلفیق روان شناسی رشد با جامعه شناسی روانی دور می زند.