روژه مارتن دوگار

(1881 - 1958 م)

روژه مارتن دوگار، نویسندۀ معاصر فرانسوی و یکی از بزرگ‌ترین رمان‌نویسان جهان، در سال 1881 در شهر کی نزدیک پاریس به دنیا آمد و در سال 1958 چشم از جهان فروبست. در طی زندگی نسبتاً طولانی خود آثار متعددی، از رمان و داستان کوتاه و نمایشنامه و خاطرات، به وجود آورد که مهم‌ترین آنها بی‌شک «خانوادۀ تیبو» است. برای نوشتن این رمان، جایزۀ ادبیات نوبل را در سال 1937 کسب کرد. رمان دیگر او که با سبک‌وسیاق مشابه خانوادۀ تیبو و پیش از آن نوشته شده رمان «ژان باروا» است. هر دو این آثار به فارسی ترجمه شده است. علاوه بر این، آثار دیگری نیز دارد که متأسفانه تا کنون به فارسی برگردانده نشده است، ازجمله «فرانسۀ کهن»، نمایشنامۀ «سر به تو» و «وصیت‌نامۀ بابا لولو»، و رمان ناتمام «خاطرات سرهنگ مومور». او پیرو راه تولستوی است و در خطابه‌ای که هنگام گرفتن جایزۀ نوبل ایراد کرد چنین گفت: «رمان‌نویس واقعی کسی است که می‌خواهد همواره در شناخت انسان پیش‌تر برود و در هر یک از شخصیت‌هایی که می‌آفریند زندگی فردی را آشکار کند، یعنی نشان دهد که چگونه هر موجود انسانی نمونه‌ای است که هرگز تکرار نخواهد شد. به گمان من، اگر اثر رمان‌نویس بختِ جاودانگی داشته باشد به یمن کمیت و کیفیت زندگی‌های منحصر‌به‌فردی است که توانسته به صحنه بیاورد. ولی این به‌تنهایی کافی نیست. رمان‌نویس باید زندگی کلی را نیز حس کند، باید اثرش نشان‌دهندۀ جهان‌بینی خاص او باشد. اینجا نیز تولستوی استاد همۀ رمان‌نویسان است. هر یک از آفریده‌های او همواره بیش و کم در اندیشۀ هستی و ماوراء هستی است، و شرح زندگانی هر کدام از این موجودات بیش از آنکه تحقیقی دربارۀ انسان باشد پرسش اضطراب‌آمیزی است دربارۀ معنای زندگی.»