جارالله زمخشری

(467 - 538 هـ.ق)

معروفترین اثر او کشاف است که در تفسیر قرآن نوشته است. کتاب مقدمه الادب لغت نامه ای عربی-فارسی- ترکی است وی نوشته و به سلطان اتسز خوارزمشاه تقدیم نموده است.کتاب پیش رو تنها بخش عربی به فارسی آن را دارد که بیش از ۱۵۰ سال از انتشار آن میگذرد. زمخشری برای علم‌آموزی بسیار سفر می‌کرد و در سفرش به بخارا، از مرکبش برافتاد و پایش شکست، مجبور شد آن را قطع کند و پایی چوبین جایگزینش کند، سپس به اصفهان و بغداد رفت. در پیرسالی از راه بغداد به حج رفت. در بغداد با ابن شجری مصاحبت داشت. در مکه ۵ سال ساکن شد و جارالله یعنی همسایه خدا لقب گرفت. او پیرو جنبش سیاسی-اجتماعی معتزله بود. محمود زمخشری در روزگار سلطان ابوالفتح ملکشاه سلجوقی که پشتیبان دانشوران بود زندگی می‌کرد.