آنا گاوالدا

(1970 م)

آنا گاوالدا در سال 1970 در محله بولین پاریس به دنیا آمد. پدرومادرش از پاریسی‌های اصیل بودند و شغل آبا و اجدادی‌شان یعنی نقاشی روی ابریشم را دنبال می‌کردند. آنا روزگار کودکی‌اش را با سه خواهر و برادرش در محیطی آرام سپری کرد. وقتی 14 ساله شد پدر و مادرش هر یک دل درگرو آدم تازه‌ای بستند و بچه‌ها را به خاله‌ها و عمه‌ها سپردند و ماهانه پولی برای نگهداری‌شان به قوم‌ وخویش‌ها می‌فرستادند. برای همین هم آنا گاوالدا از 14 سالگی‌ پیش خاله‌اش زندگی کرد، خاله‌ای که خود 13 بچه داشت و در واقع خانه‌اش شبیه یک پانسیون بود. قبل از اینکه راهی سوربن شود، آن هم با یک بورس تحصیلی که در واقع از سر شانس به دست آورده بود، کارهای زیادی انجام داد، پیش‌خدمت، فروشنده و کارگر گل‌فروشی همه و همه شغل‌هایی بود که آنا از کار کردن در این مشاغل هیچ ناراحت نیست و حالا می‌بیند که این کارها چقدر در داستان‌نویسی، به کارش آمده‌اند. او با خنده درباره روزهایی که در گل‌فروشی کار می‌کرد، می‌گوید: «زندگی را همان‌جا یاد گرفتم، در گل‌فروشی. دسته‌گل‌های کوچک برای همسران و دسته‌گل‌های بزرگ برای زوج‌ها». معتقد است آوارگی در روزگار کودکی و جوانی سبب شد که دیگر آدم‌ها برایش شخصیت نباشند بلکه حالا توانایی این را دارد که آنها را در تیپ‌های مختلف بگنجاند و از این رهگذر همه را بشناسد، اما معتقد است همین باعث شده که مطمئن شود آدم‌های متفاوت دیگر در جهان هستند و کمی بعد در اوج جوانی با یک دامپزشک ازدواج می‌کند. لوئیز و فیلیسیتی حاصل این ازدواج هستند. گاهی به عنوان معلم کار‌های پاره‌وقت انجام می‌دهد و از همین‌جا اولین گام‌ها را برای نوشتن برمی‌دارد، کمی بعد همسرش درست مانند زن‌های قصه‌اش او را ترک می‌کند و گاوالدا سرنوشت مشترکی با قهرمان‌هایش پیدا می‌کند، او پس از جدایی از همسرش، کارش را رها و تمام زندگی‌اش را وقف ادبیات می‌کند. موفقیت مغرورش نمی‌کند و با وجود پیشنهادهای اغواکننده به ناشر کوچکش «لو دیل تانت» وفادار می‌ماند.