William Luther Pierce

(1933 - 2002 م)

ویلیام لوتر پیرس (انگلیسی: William Luther Pierce؛ زاده ۱۱ سپتامبر ۱۹۳۳ درگذشته ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۰۲) یک فیزیک‌دان اهل ایالات متحده آمریکا و فعال ملی‌گرای نژاد سفیدپوست بود. او یکی از تاثیرگذارترین افراد در جنبشهای ملی سفیدپوست در ایالات متحده به مدت بیش از ۳۰ سال بود. او که یک فیزیکدان بود شروع به نوشتن داستانهای خاطرات ترنر و شکارچی به نام مستعار اندرو مک دونالد کرد. او سپس جنبش اتحاد ملی را تاسیس کرد که یکی از مهم‌ترین جنبشهای نژادی سفیدپوستان در ایالات متحده بود. او در آتلانتا جورجیا به دنیا آمد و از نژاد انگلیسی و اسکاتلندی بود. اجداد او از اشراف جنوب ایالات متحده بودند و او دارای نژاد افراد معروفی نظیر توماس واتز فرماندار آلاباما بود. پیرس دانش آموز بسیار خوبی بود. او مدرک کارشناسی خود را در رشته فیزیک از دانشگاه رایس در سال ۱۹۵۵ دریافت کرد. او سپس به دانشگاه کلورادو رفت و مدرک دکترای خود را در رشته فیزیک در سال ۱۹۶۲ گرفت و استاد دانشگاه اورگون استیت در سال ۱۹۶۲ شد. در این زمان او عضو جامعه بیرچ که فعالان ضد کمونیست بودند شد. در سال ۱۹۶۵ او که مایل بود به سیاست وارد شود شغل استادی تضمین شده خود در دانشگاه کلورادو استیت را رها کرد و به شرکت هوافضای پرات-ویتنی در کانتیکات پیوست تا حقوق بیشتری دریافت کند. در سال ۱۹۶۶ او به واشینگتن دی.سی. رفت و با جرج لینکلن راکول آشنا شد. بعد از مرگ راکول در سال ۱۹۶۷ پیرس رهبر جنبش وی شد تا اینکه در سال ۱۹۷۴ جنبش اتحاد ملی را تاسیس کرد. پیرس معتقد بود که جنبش اتحاد ملی او باید باعث یک انقلاب اروپایی محور در ایالات متحده شود. او تحت نام مستعار اندرو مک دونالد رمانی به نام خاطرات ترنر نوشت که در آن انقلابی خشن دولت ایالات متحده را سرنگون می‌کند. در سال ۱۹۸۴ او رمانی دیگر به نام شکارچی نوشت که در آن فردی از بازماندگان جنگ افرادی که با سیاه پوستان ازدواج کرده‌اند و لیبرال‌ها را ترور می‌کند. در سال ۱۹۸۵ او مقر سازمان خود را به وست ویرجینیا برد و آن را قسمتی از کلیسای فضایی خود کرد تا بتواند از پرداخت مالیات برای سازمان خود جلوگیری کند. در این زمان او شروع به پخشهای رادیویی به نام صدای ناراضیان آمریکایی کرد. او به چاپ چندین نشریه پرداخت. پیرس در سال ۲۰۰۲ به دلیل ابتلا به سرطان درگذشت. در زمان مرگ وی سازمان او بسیار قدرتمند بود و درآمدی بیش از ۱ میلیون دلار در سال، ۱۷ کارمند و بیش از ۱۵۰۰ عضو داشت. بعد از مرگ او سازمان وی کم‌کم از قدرت خارج شد؛ ولیکن نوشتارهای او هنوز هم در ایالات متحده دارای تاثیر زیادی است.