John Maynard Keynes

(1883 - 1946 م)

کینز یکی از بزرگترین و تاثیرگذارترین اندیشمندان تاریخ علم اقتصاد است. او در دورانی به نظریه پردازی آغاز کرد که جریان غالب اندیشه اقتصادی همان مکتب نئوکلاسیک بود که از توجیه شرایط بحرانی و رکود آن ایام عاجز بود. از دید کینز غلبه بر بحران اقتصادی ۱۹۲۹ جز با مداخله مستقیم دولت ممکن نبود. اما نئوکلاسیک ها نسخه عدم دخالت دوات را تجویز می کردند. کینز بیان بسیار بدیعی درباره نئوکلاسیک های زمان خود دارد. او آنها را عالمان هندسه اقلیدسی می داند که در فضایی غیراقلیدسی زندگی می کنند، اما به جای اصلاح پیشفرض های غلط خود، فقط خطوط موازی را سرزنش می کنند که چرا صاف سر جای خود نمی ایستند و همدیگر را قطع می کنند! کینز با نگارش کتاب مشهورش نظریه عمومی اشتغالّ بهره، پول مکتب کینزی را به عنوان رقیب قدرتمند تفکر نئوکلاسیک بنیان نهاد. جامعه سرمایه داری با استفاده از نظریات او توانست عاقبت بر بحران دهه ۳۰ غلبه کرده، و به دوران رونق بازگردد. سال‌ها بعد میلتون فریدمن اقتصاددان برجسته مکتب پولی با بیان دیگری از نگاه نئوکلاسیک، کینز را به گوشه رینگ برگرداند.