Eric Hobsbawn

(1917 - 2012 م)

اریک جان ارنست هابسبام مورخ بریتانیایی در دوران ظهور سرمایه داری صنعتی، سوسیالیسم و ناسیونالیسم بود. معروف‌ترین آثار او عبارتند از چهارگانه او درباره آنچه که او «قرن طولانی نوزدهم» نامید (عصر انقلاب: اروپا ۱۷۸۹–۱۸۴۸، عصر سرمایه: ۱۸۴۸–۱۸۷۵ و عصر امپراتوری: ۱۸۷۵–۱۹۱۴)، و عصر افراط در قرن بیستم، و یک جلد ویرایش شده که ایده تاثیرگذار "سنت های ابداع شده" را معرفی می کند. یک مارکسیست مادام العمر، اعتقادات سیاسی-اجتماعی او بر شخصیت کاریش تاثیر گذاشت. هابسبام در اسکندریه مصر به دنیا آمد و دوران کودکی خود را عمدتاً در وین و برلین گذراند. پس از مرگ والدینش و به قدرت رسیدن آدولف هیتلر، هابسبام به همراه خاله اش که به فرزندخواندگی گرفته شده بود، به لندن نقل مکان کرد. هابسبام از سال ۱۹۳۶ در کالج کینگز کمبریج تحصیل کرد و در آنجا به حزب کمونیست بریتانیای کبیر «در قالب باشگاه سوسیالیستی دانشگاه» پیوست. او برای اولین بار در تاریخ دو ستاره شد و به عضویت حواریون کمبریج انتخاب شد. در طول جنگ جهانی دوم، او در مهندسین سلطنتی و سپاه آموزشی ارتش خدمت کرد. او پس از جلب توجه سرویس‌های امنیتی با استفاده از روزنامه دیواری که در طول دوره آموزشی ارتش خود برای استدلال برای گشایش جبهه دوم، که خواسته‌ای از سوی حزب کمونیست بریتانیای کبیر بود، در نظر گرفته شده بود، از خدمت در خارج از کشور منع شد. او به عنوان دانشجوی پژوهشی برای بازگشت به کمبریج درخواست داد و در سال ۱۹۴۶ از ارتش آزاد شد.پس از خدمت در جنگ جهانی دوم، او دکترای (دکترا) تاریخ را از دانشگاه کمبریج برای پایان نامه خود در مورد انجمن فابیان دریافت کرد. در سال ۱۳۷۷ به نشان یاران افتخار منصوب شد. او از سال ۲۰۰۲ تا زمان مرگ، رئیس بیرکبک، دانشگاه لندن بود. در سال ۲۰۰۳، جایزه بالزان برای تاریخ اروپا را در سال ۱۹۰۰ دریافت کرد، «به خاطر تحلیل درخشانش از تاریخ پرآشوب قرن بیستم اروپا و توانایی‌اش برای ترکیب در -تحقیقات تاریخی عمیق با استعداد ادبی زیاد."