لوییزا والنزوئلا

(1938 م)

اگرچه او از کودکی به علوم طبیعی علاقه مند بود، اما در ۱۷ سالگی شروع به انتشار مطلب در چندین روزنامه کرد و همچنین برای رادیو بلگرانو کار کرد. ویژگی نوشتن او با سبکی تجربی است که ساختارهای اجتماعی سلسله مراتبی را از منظر فمینیستی زیر سوال می برد. او بیشتر به خاطر آثاری که در واکنش به دیکتاتوری دهه ۱۹۷۰ در آرژانتین نوشته است، شناخته می شود. در ۲۰ سالگی که با تئودور مارجاک، یک تفنگدار دریایی فرانسوی ازدواج کرده بود، به پاریس نقل مکان کرد و در آنجا برای رادیو تلویزیون فرانسه کار کرد و با اعضای جنبش ادبی نوین آشنا شد. او اولین اثر داستانی خود را با عنوان کلارا منتشر کرد. در سال ۱۹۵۸، لوئیزا والنزوئلا دختر خود، آنا لیزا مارجاک را به دنیا آورد. در سال ۱۹۶۱، او به آرژانتین بازگشت و در آنجا به عنوان روزنامه نگار کار کرد. در سال ۱۹۶۵ او طلاق گرفت. در طول سال‌های ۱۹۶۷ و ۱۹۶۸ او به سراسر بولیوی، پرو و ​​برزیل سفر کرد . در سال ۱۹۶۹، او بورسیه فولبرایت را برای تحصیل در دانشگاه آیووا دریافت کرد و در آنجا گربه کارآمد را نوشت. او بین سال‌های ۱۹۷۲ و ۱۹۷۴ در مکزیکوسیتی، پاریس و بارسلونا زندگی کرد و اقامت کوتاهی در نیویورک داشت، جایی که به عنوان دریافت‌کننده بورسیه تحصیلی صندوق ملی هنر آرژانتین در مورد بیان ادبیات حاشیه‌ای ایالات متحده تحقیق کرد. سپس او به ایالات متحده نقل مکان کرد، و ده سال در آنجا زندگی کرد. او در آنجا در سال ۱۹۸۲ کتاب داستانی کوتاه خود را با نام (تغییر نگهبان ) و در سال ۱۹۸۳ (دم مارمولک ) را منتشر کرد . او در مرکز روابط بین آمریکایی در نیویورک و دانشگاه کلمبیا به مدت ده سال کارگاه ها و سمینارهای نویسندگی را تدریس کرد. او عضو انستیتوی علوم انسانی نیویورک، در صندوق بیان آزاد و عضو کمیته آزادی نوشتن مرکز آمریکایی قلم بود. در سال ۱۹۸۳ بورسیه تحصیلی گوگنهایم به او اعطا شد.