بنجامین فرانکلین

(1706 - 1790 م)

بنجامین فرانکلین یکی از پدران بنیان‌گذار ایالات متحده آمریکا بود. فرانکلین یک نویسنده، چاپخانه‌دار، طنزنویس، نظریه‌پرداز سیاسی، سیاستمدار، دیپلمات، فراماسون، رئیس پست، دانشمند همه‌چیزدان، مخترع، فیزیک‌دان، فعال مدنی، مرد سیاسی و اقتصاددان بود. او همچنین پدر ویلیام فرانکلین آخرین فرماندار سلطنتی پنسیلوانیا و از مخالفان سرسخت استقلال بود. به عنوان یک دانشمند، او یکی از چهره‌های مطرح در روشنگری آمریکا بود و در تاریخ فیزیک برای کشف‌ها و نظریه‌هایش در مورد برق شناخته شده‌است. میله برق گیر، عینک دو کانونی، بخاری هیزمی فرانکلین و هارمونیکای شیشه‌ای از اختراعات او هستند. همچنین او در ایجاد سازمان‌های بسیاری، از جمله نخستین کتابخانه عمومی در آمریکا، دانشگاه پنسیلوانیا و نخستین ایستگاه آتش‌نشانی پنسیلوانیا نقش کلیدی داشت. فرانکلین در سن ۲۳ سالگی، با انتشار روزنامه پنسیلوانیا گازت یک روزنامه‌نگار و چاپخانه‌دار موفق در فیلادلفیا، پیشروترین شهر در کولونی‌ها شد. او با انتشار کتاب آلماناک (سالنامه) ریچارد فقیر، با نام مستعار (به انگلیسی: Richard Saunders) درآمد قابل توجهی کسب کرد. از سال ۱۷۶۷، او با روزنامه پنسیلوانیا کرونیکل همکاری می‌کرد که به خاطر گرایش‌های انقلابی و انتقاد از سیاست‌های بریتانیا مشهور شده بود. فرانکلین شهرت بین‌المللی علمی قابل توجهی به خاطر آزمایش‌هایش در زمینهٔ الکتریسیته و اختراع‌های معروفش، به خصوص برق‌گیر پیدا کرد. او نقش عمده‌ای در ایجاد آکادمی و کالج پنسیلوانیا در سال ۱۷۵۱ داشت که بعدها به دانشگاه پنسیلوانیا تبدیل شد. او جامعهٔ فیلسوفان آمریکایی را شکل داد و به عنوان رئیس آن در سال ۱۷۶۹ انتخاب شد. فرانکلین یک قهرمان ملی لقب گرفت، زمانی که تلاش‌های کولونی‌ها برای حذف قانون نامحبوب تمبر را در پارلمان رهبری کرد. او به عنوان یک دیپلمات مجرب که نماینده آمریکا در فرانسه بود و نقشی کلیدی در توسعه دوستانه روابط فرانسه-آمریکا داشت، مورد تحسین فرانسوی‌ها قرار گرفت. تلاش‌های او در تامین پشتیبانی برای ارسال مهمات در طول انقلاب استقلال آمریکا نقشی کلیدی در سرنوشت استقلال آمریکا داشت. برای سال‌ها مسئول ارتباط بریتانیا با کلنی‌ها بود، همین موضوع به او این امکان را داد که اولین شبکهٔ ارتباط ملی را راه‌اندازی کند. او درزمینه‌های اجتماعی، مستعمرات و سیاست ایالتی در کنار ملی و بین‌المللی فعال بود. از ۱۷۸۵ تا ۱۷۸۸ او به عنوان فرماندار پنسیلوانیا (به‌طور رسمی رئیس بالاترین کمسیون اجرایی پنسیلوانیا) بود. در اواخر عمرش تمامی برده‌هایش را به فروش رساند و یکی از معروف‌ترین شخصیت‌های ضد برده‌داری شد.