مهدی خلجی
(1352 هـ.خ)
نویسنده، مترجم و تحلیلگر سیاسی
مشخصات:
نام واقعی:
مهدی خلجی
تاریخ تولد:
1352/0/0 خورشیدی
تاریخ درگذشت:
محل تولد:
قم
جنسیت:
مرد
ژانر:
زندگینامه
در سال ۱۳۶۳ وارد حوزهی علمیهی قم شد و تا سال ۱۳۷۶ به طور متناوب در آنجا درس میخواند. او ۴-۵ سالی را به تحصیل در درس خارج فقه و خارج اصول گذراند و از شاگردان وحید خراسانی، و جواد تبریزی بود. خلجی همزمان با تحصیل در قم از ۱۸-۱۹ سالگی در کلاسهای فلسفهی دانشگاه تهران و دانشگاه شهیدبهشتی به عنوان مستمع آزاد و نیز کلاسهای انجمن فلسفه شرکت میکرد. علاوه بر اینها، مدتی به عنوان دانشجوی آزاد در کلاسهای عبدالکریم سروش و بابک احمدی شرکت میکرد. سپس در سال ۱۳۷۴ تحصیل در رشتهی فلسفه را در دانشگاه تربیت مدرس آغاز کرد.
خلجی روزنامهنگاری را با انتشار مطالبی دربارهٔ فقه اسلامی در روزنامههایی نظیر اطلاعات آغاز کرد. نخستین مطلبی که از او در روزنامهی اطلاعات چاپ شد در پاسخ به مقالهی حجتی کرمانی بود که خلجی در آن اشاره داشت به اینکه «تحول فقه با تحول یک فتوا و دو فتوا صورت نمیگیرد، بلکه کل نظام معرفتی فقه و کل جهانبینی و انسانشناسی که پشت سر فقه هست باید تغییر پیدا بکند.»
از سال ۱۳۷۲ به عنوان مترجم در نشریه کیان فعالیت کرد و مقالاتی در زمینه روشنفکری معاصر عربی و نقد بنیادگرایی از عربی به فارسی ترجمه کرد. وی همزمان برای فصلنامه نقد و نظر به مدیر مسئولی و سردبیری محمدمهدی فقیهی نیز مطالبی مینوشت. رهبر فکری نویسندگان این مجله مصطفی ملکیان بود. خلجی از سال ۱۳۷۷ به روزنامه انتخاب پیوست و به همراه محمد مهدی فقیهی از جمله بانیان این روزنامه محسوب میشود. در زمستان ۱۳۷۸ وی از این روزنامه جدا شد.
پس از مهاجرت به اروپا و غرب نخست مدتی با بخش فارسی بیبیسی همکاری کرد که حاصل آن مجموعه برنامه از شهر خدا تا شهر دنیا (پخش شده در سال ۲۰۰۲) دربارهٔ تاریخ اصلاحات در حوزه علمیه قم بود. خلجی از آغاز به کار رادیو زمانه با این رادیو همکاری داشت. پس از آن به دعوت ایرج گرگین به رادیو فردا رفت. مجموعه مستند رادیویی دربارهٔ انقلاب اسلامی ایران که شامل گفتگو با تعداد محدودی از بازیگران سیاست ایران در ۵۰ ساله اخیر بود حاصل این دوره از فعالیتهای اوست. وی پس از مهاجرت به ایالات متحده آمریکا از رادیو فردا کناره گرفت و به عنوان پژوهشگر مهمان در موسسه مطالعات خاورنزدیک واشینگتن مشفول به کار شد. از جمله آثار او میتوان به سیاست آخرالزمانی اشاره کرد که دربارهٔ فهم وی در خصوص اندیشه آخرالزمانی در سیاست جمهوری اسلامی ایران است.
بیشتر
آخرین دیدگاهها