نوآوری تحریم و تاویل
نویسنده:
نصر حامد ابوزید
مترجم:
مهدی خلجی
امتیاز دهید
«نصر حامد ابوزید»، متفکر مصری قرآن و یکی از متکلمان آزاداندیش، که نظریههایش باعث شد که معدودی ازمفتیان مصری در سال ۱۹۹۵ او را مرتد اعلام کنند و دادگاهی در مصر دستور داد که همسر آقای ابوزید باید از او جدا شود. «نوآوری، تحریم و تاویل» آخرین اثر این نویسنده با همکاری آموزشکده توانا و توسط مهدی خلجی به فارسی ترجمه شد. این کتاب با دعوت به نوآوری، نه تنها در زمینه دینی که در گفتمان اجتماعی و سیاسی، گشایش مییابد. با کاوش در همدستی اتوریته سیاسی و دستگاه مذهبی در خفه کردن جنبشهای اصلاحطلبانه، ابوزید سرکوب فکری برجستهترین اندیشمندان و هنرمندان منطقه را به نقد و تحلیل میکشد. با بررسی رابطه میان اسلام و هنر، ابوزید سپس تلاش میکند تا پاسخی برای این پرسش بیابد که چرا هنر چنین وحشتی در میان آنهایی که در پی ممیزی و تحریم آن میباشند، به وجود میآورد. با کنکاو در انواع سنتی و مدرن تفسیر و از جمله انتقال از مقوله سنتی تفسیر (exegesis) به تأویل، یا جستجوی معانی درونی و پنهان قرآن، ابوزید سپس به کاوش در اشکال تفسیری مختلف قرآن میپردازد. وی سرانجام و با دعوت به رویکردی نوین به قرآن، نتیجه میگیرد که قرآن را پس از این میباید نه به عنوان یک متن (text) که بمانند یک گفتمان (discourse) در نظر گرفت.
بیشتر
آپلود شده توسط:
nous
1394/04/05
دیدگاههای کتاب الکترونیکی نوآوری تحریم و تاویل
علم کلام علم بررسی اصول شریعت است(در مقابل فقها که معمولا به قواعد فروع دین میپردازند)متکلمان در طول تاریخ اسلام را میتوان به دو گروه تقسیم نمود.گروه اشاعره(پیروان روش شناسی ابوالحسن اشعری) و گروه معتزله(که بنیان گذار آن را واصل بن عطا میدانند) اختلاف آنها زیاد است ولی شاید مهمترین اختلاف آنها بر سر بحث عقلانی بر سر اصول شریعت دانست.اشاعره معمولا به ایمان در کنار عقل تاکید داشتند.ولی معتزله به حجیت تام و تمام عقل اعتقاد داشتند و اینکه اصول شریعت باید تبیین عقلانی شوند.معتزله معمولا همیشه در اقلیت بودند و جالب اینکه آموزه های آنها بیشتر از طریق کتابهایی که در نقد آنها شده است به دست ما رسیده است.بزرگترین اختلاف آنها بر سر حادث یا قدیم بودن قرآن بود.
نصر حامد ابوزید مولف کتاب فوق در واقع یکی از بزرگان نو معتزله است.او که در هشت سالگی حافظ قرآن بود٬ بر سر مفهوم «تأویل» در قرآن کار کرده است.او میگوید «هرمنوتیک» در واقع همان تأویل است و بدین ترتیب برای اولین بار متن قرآن را به شیوه ی هرمنوتیکی بررسی کرد و بحث حدوث قرآن را که معتزله ی هزار سال پیش بدان معتقد بودند را با بحث هرمنوتیکی دوباره زنده کرد( رفیق ایرانی او آقای محمد مجتهد شبستری نیز در ایران چنین کاری میکند) برخی آراء او به مذاق برخی علماء خوش نیامد و حکم ارتداد او را دادند گرچه در دادگاه تجدید نظر این حکم نقض شد ولی موجب شد تا پایان عمر به هلند رفته و چهار پنج سال پیش همانجا وفات یافت.