قاسم قره داغی

قاسم قره داغی : من به طور ناباورانه ای هنوز قاسم هستم در خانواده ی قره داغی. از روزی که خودم را شناختم همیشه دنبال تغییر بودم. تاریخ تولد شناسنامه ای ام خرداد ۶۱ هست ولی بعد ها گفتند آن عدد ربطی به من ندارد. کودکی هایم به شوق شغل شریف قضاوت گذشت، شغلی که در ذهن کودکانه ام سلاحی بود برای رسیدن به عدالت اجتماعی. اما به پیشنهاد پدر به تحصیل رشته ی وزین مهندسی عمران پرداختم. شغل پر تمطراقی که اقتصادش غالب بود. بعد از اخذ مدرک فوق لیسانس فهمیدم که عمران برای من حکم همان فیل سفید را دارد مدرکی که برایش هزینه شده ولی کاری از پیش نمی برد. مسیر زندگیم از خوشنویسی، ادبیات، تا حدودی نقاشی و طراحی و کمی هم موسیقی می گذرد. معتقدم مهمترین عامل آسایش و حال خوبی ما ، محل زندگی و اطرافیان ماست و من به داشتن همراهان و شنونده هایی که گاهی من هم گوش شنوایشانم، افتخار می کنم.