عصمت ستار زاده

(1290 - 1372 هـ.خ)

وی دوران تحصیلات ابتدایی را در دارالمعلمات تبریز (که بعدها دانشسرای مقدماتی نامیده شد) طی نمود. کلاس ششم ادبی را به طور متفرقه امتحان داد. سپس در رشته‌ی ادبیات در دانشگاه تهران به تحصیل ادامه داد. در سال ۱۳۳۲ موفق به اخذ لیسانس شد. وی همچنین از سال ۱۳۱۶ به عنوان معلم به وزارت فرهنگ پیوست. در مدت سی و دو سال خدمت در این وزارتخانه، مراتب مختلف را در فرهنگ از قبیل نظامات، مدیریت، کفالت دانشسرای مقدماتی و دبیری را در شهرهای تبریز، اراک، اصفهان و تهران پشت سر گذاشت. وی پس از مدتی، تحصیلات خود را ادامه داد تا اینکه در سال ۱۳۴۴با مدرک دکتری زبان و ادبیات فارسی و با رساله «شعرای ترک مقلد نظامی» به راهنمایی استاد سعید نفیسی، فارغ‌التحصیل شد. از اساتید ایشان بدیع‌الزمان فروزانفر و دکتر معین را می‌توان نام برد. خدمت ارزشمندی که این بانوی دانشور تبریزی به جامعه ادبی ایران کرده است، ترجمه شرح سودی می‌باشد. وی از همان آغاز به سبب تسلطی که بر زبان ترکی اسلامبولی داشت، تلاش خویش را صرف ترجمه آثاری کرد که دوستداران فرهنگ پربار فارسی به زبان ترکی نگاشته بودند؛ تا بدین طریق بتواند ارتباط کهن این دو سرزمین را گسترش بخشد. برای تحقیق در این زمینه بارها به شهرهای مختلف ترکیه سفر کرد و با مراجعه به کتابخانه‌های مهم داخلی، به نسخه‌های مهم و مورد علاقه خود دست یافت. نخستین کتاب وی ترجمه شرح سودی بر حافظ است در چهار مجلد (این کتاب در سال ۱۳۵۰ به عنوان بهترین کتاب سال انتخاب شد) و کتاب بعدی ترجمه شرح کبیر انقروی بر مثنوی در پانزده جلد است.