یوری بوندارف

(1924 - 2020 م)

یوری واسیلیویچ بوندارف قهرمان کار سوسیالیستی (۱۹۸۴) ، برنده جایزه لنین (۱۹۷۲) و دو جایزه دولتی اتحاد جماهیر شوروی است.پدرش به عنوان بازپرس کار می کرد و آنها در سال ۱۹۳۱ به مسکو نقل مکان کردند.وقتی جنگ بزرگ میهنی آغاز شد ، یوری از کلاس دهم فارغ التحصیل شده بود. دانش آموزان مدرسه دیروز مجبور بودند در یک شبه به معنای واقعی کلمه بزرگ شوند. یوری بوندارف ، مانند تعداد زیادی از همسالانش ، درصدد رسیدن به جبهه بود. اما قبل از هر چیز برای دستیابی به منافع واقعی لازم بود که یک حرفه نظامی بدست آورید.بوندارف تنها یک سال پس از شروع جنگ به جبهه آمد و تا آن زمان از مدرسه پیاده نظام فارغ التحصیل شد. این حق را به او داد تا فرمانده خدمه خمپاره شود. تاثیر بسیار زیادی در شکل گیری زندگی وی و دیدگاههای خلاقانه جنگ بوجود آورد.نبرد استالینگراد نقطه عطفی در جنگ بود. یوری بوندارف نیز زخمی شد. او مورد حمله پوستی قرار گرفت ، سرمازدگی دریافت کرد و در ناحیه کمر مجروح شد. وی به بیمارستان اعزام شد و پس از بهبودی کیف ، لهستان ، چکسلوواکیا را آزاد کرد. پایان جنگ باعث شد که وی در مدرسه ای توپخانه تحصیل کند.بوندارف پس از زخم دوم در نبردها برای زیتومیر (۱۹۴۵) مجدداً مورد استفاده قرار گرفت و در سال ۱۹۴۶ دانشجوی موسسه ادبیات م. گورکی مسکو شد.او اولین داستان خود را در سال ۱۹۴۹ در مجلات چاپ کرد. در سال ۱۹۵۳ اولین مجموعه داستان کوتاه به نام "در رودخانه بزرگ" منتشر شد. اونویسنده داستان کوتاه "شب اواخر" (۱۹۶۲)نیز هست. در سال ۱۹۵۶ ، نخستین رمان بوندارف با عنوان "جوانان فرماندهان" منتشر شد که در مورد زندگی روزمره کادرهای دانشکده توپخانه در پایان جنگ و در روزهای آرام صحبت می کند. به زودی پس از فارغ التحصیلی از موسسه در سال ۱۹۵۱ ، وی در اتحادیه نویسندگان اتحاد جماهیر شوروی پذیرفته شد. اوعضو افتخاری سازمان عمومی سن پترزبورگ آکادمی ادبیات و هنرهای زیبا روسیه است.