کنستانتین سیمونوف

(1915 - 1979 م)

او از ۱۵ سالگی کار میکرد، در کلاس سوادآموزی شبانه درس خواند، و از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵ خبرنگار جنگ در مغولستان بود. در این حال، رمان روزها و شب ها (۱۹۴۵)، چند شعر جنگ، و چند نمایشنامه درباره ی جنگ نوشت. یکی از آنها، چهار نمایشنامه ی جنگ شوروی (اجرا ۱۹۴۳)، در ایالات متحده نیز به نمایش درآمد. سیمونوف پس از جنگ به کشور های زیادی سفر کرد، چند رمان گذشته نگر (از جمله زنده ها و مرده ها که به فلم درآمد) و شماری نمایشنامه نوشت. جنگ و ضرورت صلح مضامین عمده ی آثار اوست. قهرمانانش اغلب روزنامه نگارانی حرفه‌ای اند، که بیشتر به مسایل باب روز گرایش دارند تا روان شناختی. از سوی دیگر، سیمونوف با احساس عمیق و صداقت از کشور خود مینویسد. اشعار گیرایی نیز درباره ی جنگ سرود، از جمله منتظرم بمان که شهرتی جهانی یافته است. بسیاری از آثار وی به عنوان رمان، پایه آثار سینمایی هستند. وی خالق رمانهای معروف درباره ی دوران جنگ دوم جهانی میباشد: زنده‌ها و مرده‌ها (۱۹۵۹) مردم سرباز به دنیا نمی‌ایند (۶۴–۱۹۶۳) آخرین تابستان (۷۱–۱۹۷۰) همچنان آثار دیگری چون "ستالینگراد هنوز میجنگد" و "شب ها و روزها" نیز از آثار مشهور وی شمرده میشوند.