پاملا ام. هیوبی

(1922 - 2019 م)

او در مدرسه دخترانه جیمز آلن تحصیل کرد و سپس بورسیه ارشد در رشته ادبیات کلاسیک را در دانشگاه لیدی مارگارت هال آکسفورد دریافت کرد. سپس به عنوان استادیار ادبیات کلاسیک در دانشگاه ریدینگ مشغول به کار شد و پس از یک سال به آکسفورد بازگشت تا در کالج سنت آن به تدریس بپردازد، جایی که به رشته فلسفه یونان باستان روی آورد و دو سال بعد به لیورپول نقل مکان کرد. هیوبی از سال ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۴ و از سال ۱۹۴۴ تا ۱۹۴۵ استادیار ادبیات کلاسیک در دانشگاه ریدینگ و از سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۷ در لیدی مارگارت هال، آکسفورد، تحصیل کرد و در سال ۱۹۴۷ با مدرک کارشناسی ارشد فارغ‌التحصیل شد. از سال ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹ مدرس فلسفه در کالج سنت آن، دانشگاه آکسفورد بود. او از سال ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۲ استادیار فلسفه در دانشگاه لیورپول، از سال ۱۹۵۲ تا ۱۹۷۱ مدرس، از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۸۳ مدرس ارشد و از سال ۱۹۸۳ تا زمان بازنشستگی‌اش در سال ۱۹۸۷، عضو هیئت علمی دانشگاه لیورپول بود. او به عنوان پژوهشگر افتخاری با دانشگاه لیورپول در ارتباط باقی ماند. هیوبی در زمینه فلسفه یونان باستان فعالیت داشت. او، از جمله، تک‌نگاری‌هایی در مورد اخلاق یونانی و رابطه اخلاق مدرن با افلاطون و همچنین ترجمه‌های متعددی از تئوفراستوس و مفسران نوافلاطونی ارسطو و تئوفراستوس منتشر کرده است. هیوبی همچنین به خاطر تز سال ۱۹۶۷ خود مبنی بر اینکه اپیکور کاشف مسئله اراده آزاد بوده است، شناخته می‌شود، تزی که هنوز هم مورد بحث است. بعضی از کتاب‌ها : اخلاق یونانی (۱۹۶۷) افلاطون و اخلاق مدرن (۱۹۷۲) تئوفراستوس ارسوسی (۱۹۹۹)