ناصرالدین شاه حسینی

(1303 - 1395 هـ.خ)

او همسر مینو همایی و داماد استاد جلال الدین همایی بود. دکترای ادبیات زبان و ادبیات فارسی داشت و در دانشگاه تهران استاد بود. کار ادبی خود را از سال ۱۳۲۱ با نوشتن برای مجلّه رادیوی ایران و روزنامه اطلاعات شروع کرد. رمان شراره‌های خاموش (۱۳۲۸) را دربارهٔ زندگی و عشق‌های لطفعلی خان زند نوشت. درون متیه مجموعه نی زرد (۱۳۳۰) که نوشته او است دربارهٔ افسانه‌های عاشقانهٔ فولکلوریک با طرحی پیش پا افتاده‌است. آثاری در زمینه‌های ملّی-میهنی نیز در کارنامه خود دارد. دیوان سوزنی سمرقندی (۱۳۲۸) دو بار به تصحیح او منتشر شده‌است.