م. سجودی

(1319 - 1395 هـ.خ)

او قبل از انقلاب، از دانشکده علوم ارتباطات، فوق لیسانس روزنامه‌نگاری گرفت. وی به صورت حرفه‌ای، هیچگاه کارمند روزنامه خاصی نبود اما با روزنامه‌های آن زمان از جمله آیندگان، کیهان، کتاب جمله و بعدها هم نشریاتی مانند بایا، همکاری داشت. حرفه اصلی آقای سجودی، در کنار شغل معلمی، ترجمه بود. ترجمه برای او، یک کار هم نبود؛ بسیار گزیده و هدفمند ترجمه می‌کرد هر چند بیشتر عمرش را به ترجمه گذراند و از این کار لذت می‌برد. او که ترجمه‌هایش با عناوین «م. سجودی» و «محمدحسن سجودی» منتشر می‌شد، نگاهی انقلابی، ظلم‌ستیزانه و حاشیه‌نگر در انتخاب‌هایش برای ترجمه داشت؛ به عنوان مثال بخش زیادی از کتاب‌های ترجمه‌ای او، آثار ادبی آمریکای لاتین بود، بخشی به ادبیات شوروی اختصاص داشت و بخشی هم به ادبیات آفریقا و هند.