میخائیل شتروف

(1932 - 2010 م)

میخائیل شاتروف نویسنده‌ای اهل شوروی بود که به خاطر چندین نمایشنامه و فیلم درباره ولادیمیر لنین شناخته می‌شود. پدرش، فیلیپ مارشاک، مهندس، در سال ۱۹۳۷ به دلیل روابط نزدیک خانوادگی با سیاستمدار برجسته ضد استالین، آ. رایکوف، اعدام شد. مادرش، سیسیلیا مارشاک، معلم مدرسه، در سال ۱۹۴۹ دستگیر و تبعید شد. میخائیل شاتروف جوان با تدریس خصوصی به همکلاسی‌هایش در ازای نان، زنده ماند. میخائیل شاتروف اولین نویسندگی خود را در سال ۱۹۵۲ انجام داد. بعدها، شاتروف با نوشتن مجموعه‌ای از نمایشنامه‌ها درباره ولادیمیر لنین به عنوان نمایشنامه‌نویس تثبیت شد. شش نمایشنامه شاتروف بر نقش لنین در سازماندهی شبکه حزب کمونیست، سپس انجام انقلاب روسیه و تشکیل اتحاد جماهیر شوروی متمرکز است. نمایشنامه‌های شاتروف درباره لنین در دوران سلطنت لئونید برژنف ، به پرمخاطب‌ترین نمایشنامه‌های روی صحنه تبدیل شدند.شاتروف به خاطر مجموعه نمایشنامه‌هایش که در مورد ولادیمیر لنین و انقلاب کمونیستی نوشته شده بود، جایزه دولتی اتحاد جماهیر شوروی (۱۹۸۳) را دریافت کرد. نمایشنامه‌های او اغلب بر اساس وقایع تاریخی هستند. "بلشویک‌ها" بر اساس داستان واقعی تلاش فانی کاپلان برای ترور ولادیمیر لنین است. نمایشنامه "پیمان صلح برست-لیتوفسک" در ابتدا به دلیل به تصویر کشیدن لنین توسط رژیم اتحاد جماهیر شوروی ممنوع شد و تنها در سال ۱۹۸۷، ۲۵ سال پس از نگارش آن، برای انتشار تایید شد. در سال ۱۹۸۸، گروهی از بازیگران تمام روسی برای اجرای "پیمان صلح برست-لیتوفسک" به اروپا سفر کردند. در سال ۱۹۹۰، این گروه در ایالات متحده نیز تور برگزار کرد. فیلم شوروی «ششم ژوئیه» محصول ۱۹۶۸ بر اساس نمایشنامه‌ای از شاتروف با همین نام ساخته شده است. شاتروف به عنوان عضوی از اتحادیه نویسندگان روسیه، در دوره‌های عالی نویسندگی فیلم، نویسندگی تدریس می‌کرد، جایی که یوری شچکوچیخین، نیکولای آندریف و الکساندر بورافسکی از شاگردان او بودند. در سال ۱۹۹۳، شاتروف سمینارهایی در مورد ادبیات روسیه در دانشگاه هاروارد تدریس کرد. او رئیس مرکز فرهنگی بین‌المللی «کراسنیه خولمی» در مسکو بود. او همچنین رئیس آکادمی نویسندگی، کارگردانی و تلویزیون وزارت فرهنگ روسیه بود.