موید ثابتی

(1281 - 1378 هـ.خ)

پدرش از اعراب طایفه آل‌ثابت و از بزرگان بین‌النهرین بود که به ایران مهاجرت کرد و از طرف ناصرالدین شاه قاجار نایب التولیه آستان قدس رضوی شد. خودش در زادگاهش مشهد تحصیل کرد و از جوانی اشعاری می‌سرود. بیشتر قصیده و غزل می‌گفت و در غزل از سبک شعرای عراقی و در قصیده از شیوه سخنوران ترکستانی پیروی می‌کرد. اشعارش در اغلب جراید و مجلات به چاپ می‌رسید. علاوه بر آن نثری شیوا نیز داشت. [۱] مؤید ثابتی در سال ۱۳۱۴ به نمایندگی مشهد در مجلس شورای ملی رسید (دوره دهم) و پنج دوره بر کرسی نمایندگی نشست. پس از او برادر بزرگترش مسعود نماینده مشهد شد. خودش نیز با گشایش مجلس سنا در سال ۱۳۲۸ نیز به سناتوری برگزیده شد و سه دوره نیز نماینده خراسان در این مجلس بود. مؤید ثابتی مالک چندین پارچه آبادی در استان خراسان بود. در مشهد دست به کارهای تولیدی هم زد و چند کارخانه قند دائر کرد که سهام عمده آن‌ها به او تعلق داشت.