منوچهر گنجی

(1309 هـ.خ)

منوچهر گنجی در سال 1309 در تهران متولد شد. پس از انجام تحصیلات ابتدائى و متوسطه وارد دانشکده حقوق تهران شد و در رشته‏ حقوق قضائى لیسانس گرفت و سپس براى ادامه تحصیلات عازم فرانسه شد و دوره‏ دکتراى حقوق دولتى را ظرف 5 سال با رتبه‏ ممتاز به پایان رسانید و چندى هم در انگلستان به مطالعه و تحقیق پرداخت و به ایران بازگشت و با سمت دانشیارى در دانشکده حقوق به تدریس پرداخت. علاوه بر تدریس در جمعیت ایرانى طرفدار سازمان ملل که ریاست آن با دکتر احمد متین دفترى بود، به کار اشتغال ورزید و ریاست دبیرخانه آنجا را عهده‏ دار شد. وى در سال 1345 به مقام استادى ارتقاء یافت و سرانجام در سال 1348 به ریاست دانشکده حقوق و علوم سیاسى منصوب گردید. منوچهر گنجى در سال 1355 در آخرین ترمیم کابینه‏ امیرعباس هویدا به وزارت آموزش و پرورش تعیین گردید. پس از سقوط کابینه‏ امیرعباس هویدا، دکتر جمشید آموزگار نخست ‏وزیر، منوچهر گنجى را براى عضویت کابینه انتخاب نمود و دو سمت در کابینه به وى تفویض کرد، هم وزیر آموزش و پرورش شد و هم سرپرست وزارت علوم و آموزش عالى. وى در این سمت در سطح رؤساى دانشگاهها تغییرات عمده ‏اى داد و تمام رؤساى دانشگاه ها را تغییر داد و جوانان تحصیلکرده را براى این شغل مهم فرهنگى انتخاب نمود. دکتر منوچهر گنجى در شهریور 1357 در کابینه مهندس جعفر شریف‏ امامى وزیر آموزش و پرورش بود. پس از سقوط کابینه از دولت خارج شد و به خارج از کشور سفر نمود. وی در سال 1358 سازمان درفش کاویانی را در خارج از کشور بنیان نهاد و رادیویی نیز به همین نام راه اندازی کرد که به یکی از پایگاه های مهم اپوزیسیون خارج از کشور در سال های دهه 60 و 70 مبدل گردید. وی در سال 1360 کمیته بین المللی دفاع از حقوق بشر در ایران را تأسیس کرد و در سال 1362 دکترای افتخاری حقوق از دانشگاه نیویورک را اخذ نمود.