مسیحا برزگر

(1340 هـ.خ)

مدرک کارشناسی ارشد زبان شناسی دارد و تحصیلات حوزوی خود را تا سطح ۲ ادامه داده است. دروس سطح را به انجام رسانده و چند سال در دروس عالی یا اصطلاحاً خارج حضور داشته است. به عطار نیشابوری، مولانا جلال الدین، شیخ محمود شبستری، فخرالدین عراقی، حلاج و ابن عربی علاقه‌ی بسیاری دارد. از این رو آثار آنان را در قالب ترجمه یا شرح یا تصحیح منتشر کرده است و همچنین به قرآن و صحیفه سجادیه و شخصیت‌های معصومین(ع) عنایت ویژه مبذول داشته، تفسیر قرآن با عنوان «آفتاب در آیینه» و «تفسیر صحیفه سجادیه» را در کارنامه کاری خودش دارد. یکی از فعالیت های استاد مسیحا برزگر در زمینه افراد معلول و ناتوان است چرا که دغدغه اصلی‌اش، موفقیت و کشف رمز و راز موفق شدن انسان‌ها است؛ از این رو به چنین افرادی که از لحاظ جسمی کم توان‌اند و به موفقیت ویژه ای دست یافته اند بسیار توجه معطوف داشته است. از جمله این افراد نیک آچیچ است او که نه دست دارد و نه پا یکی از موفق‌ترین و تاٍثیر گذار ترین سخنرانان و نویسندگان انگیزشی در جهان است. مسیحا برزگر با کشف نیک و ترجمه ی کتابهایش او را به ایرانیان شناساند. خودش درباره معلولین و شروع فعالیت هایش در این راستا را اینگونه بیان می‌کند: «یک روز به کانون معلولین توانا قزوین دعوت شدم و وقتی با آنها صحبت می‌کردم مشتاق شدم که کاری برای آنها انجام دهم کاری که بتواند آنها را امیدوارتر کند و امید آنها را به زندگی ژرف‌تر و زیباتر کند در نتیجه وقتی برگشتم کتاب زندگی بی حد و مرز نوشته نیک وی آچیچ به دستم رسید. آن را برای بچه‌ها ترجمه کردم و تا جایی که ممکن بود سعی کردم ترجمه، ترجمه خلاقانه باشد. بعد توفیقی دست داد از مرکز معلولین کهریزک دیدن کردم و وقتی آنجا رفتم تشویق شدم کتاب بعدی همین نویسنده را به نام «مهار ناشدنی» را ترجمه کنم و کارم را تا حدودی در این زمینه تکمیل کنم. این بود که کتاب دوم هم تکمیل شد و در اختیار خوانندگان قرار گرفت هم برای کانون معلولین توانا قزوین و هم برای مرکز معلولین کهریزک کتاب‌ها را ارسال کردیم. نیز چند باری هم برای بچه‌های این دو مرکز صحبت کردیم.»