مسعود برزین

(1299 - 1389 هـ.خ)

مسعود برزین کار را از زمان تحصیل با آموزش در دبیرستان فیروز بهرام آغاز کرد. سپس مترجم خبرگزاری پارس، خبرنگار و سردبیر مهر ایران و سردبیر مجله خواندنیها شد. در پایان جنگ جهانی دوم به عنوان خبرنگار در کنفرانس صلح پاریس شرکت کرد. مسعود برزین در دهه ۱۳۳۰ در سفارت هند مترجم و سپس رابط فرهنگی سفارت شد. ۳۶ ساله بود که به ریاست روابط عمومی شرکت ملی نفت ایران درآمد. اما همیشه به کار نویسندگی و مطبوعاتی ادامه داد. سپس به ماموریت اداره روابط عمومی شرکت تصفیه نفت در آبادان رفت. با بروز تنش میان ایران و عراق، مسعود برزین، کشیک شبانه پست‌های حفاظتی شهر را به عهده گرفت. برزین در سال ۱۳۴۸ و در دوران ریاست سید حسین نصر، به ریاست روابط عمومی دفتر فرح پهلوی منصوب شد. او تلاش کرد که تماس مردم عادی با فرح را افزایش دهد. چند بار هم او را در سفرهای خارجی همراهی کرد. مسعود برزین با اینکه خاطرات فراوانی از این دوران داشت به ندرت از آن‌ها یاد می‌کرد. او معتقد بود که قضاوت نهایی در مورد دودمان پهلوی را باید بدست تاریخ سپرد تا آیندگان به حق، داوری کنند. مسعود برزین در سال ۱۳۵۳ بدنبال اختلاف نظر با برخی از مقامات دفتر فرح از کار خود استعفاء داد و به دانشگاه تهران رفت. او مدت چهار سال مشاور رئیس دانشگاه تهران و مدرس روزنامه‌نگاری و روابط عمومی بود. او به پیشنهاد شاپور بختیار رئیس سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران شد و این سمت را تا هنگام سرنگونی حکومت پهلوی بر عهده داشت. پخش مستقیم ورود روح‌الله خمینی به ایران از تلویزیون ایران در زمان او اتفاق افتاد. پس از انقلاب به زندان افتاد، ممنوع المعامله، و ممنوع الخروج شد و حقوق بازنشستگی و حق بیمه او را نیز قطع کردند و تا ۸۵ سالگی حقوقی به وی پرداخت نکردند. برزین در سال‌های آخر زندگی، دچار بیماری پارکینسون و زمینگیر بود، و در نهایت در تاریخ ۲۷ مرداد ۱۳۸۹ در تهران درگذشت.